25 november 2012

De breinaaldmoorden

Wat een ontzettend vreemd boek is dit, De breinaaldmoorden van Hellinga sr. Het is een detective en er gebeuren vreselijke dingen. Aan de andere kan lijkt het soms ook wel satire en moest ik vreselijk lachen om hoe knullig/onverwacht/ongeloofwaardig sommige zaken gingen.

In hoofdstuk 1 wordt er een heroïnehoertje vermoord met een breinaald. Daarna is het rustig rond dit type moord en verplaatsen we ons naar Bikhoven en huisarts Joris. Daar verwikkelen we ons in een ingewikkeld liefdesspel tussen Maria en Karel, waarvan de laatste haar liefde is, maar ook al jaren in Brazilië zit. En natuurlijk vindt er een moord plaats in Bikhoven. En  bemoeit huisarts Joris zich met het oplossen daarvan. 

Het hele verhaal komt op mij wat slapstick-achtig over. En ouderwets. Het is begin jaren 80 geschreven, dus misschien was het toen echt nog wel zo (ik zou het niet weten, toen was ik nog baby). Dan is er de afgelopen 30 jaar veel veranderd (en ja, dat ik sowieso zo). 

Al met al best aardig tijdverdrijf, dit boek, maar ook niet meer dan dat.

17 november 2012

En dan nog iets

Ruim drie jaar geleden las ik het eerste boek van Paulien Cornelisse, Taal is zeg maar echt mijn ding. Toen las ik het hele boek in een middagje. Leuk, maar misschien niet de meest ideale manier om een dergelijk boek aan te pakken.

De afgelopen tijd las ik En dan nog iets. En deze keer rustig aan, met af en toe een paar stukjes. Ik kan niet beweren dat ik er daardoor meer van onthouden heb, maar ik las het met plezier en stukjes waren soms akelig herkenbaar. 

Een fijn boek voor tussendoor.

15 november 2012

Dinsdag is voorbij

Afgelopen zomer las ik het eerste deel in de serie thrillers over psychoanalytica Frieda Klein van Nicci French. De afgelopen maand was het tijd voor Dinsdag is voorbij, deel 2 in de reeks.

Ik vind het lastig om echt een menig te hebben over dit boek. Ja, ik vond het interessant en ik heb het met veel plezier gelezen. Aan de andere kant wat het uiteindelijk toch wel een beetje voorspelbaar. En ik vond het erg jammer dat er zo vreselijk veel herhaald werd uit het eerste deel (lees hierin meteen een waarschuwing: als je deze reeks wilt lezen, begin dan bij het begin!).

In hoofdstuk 1 wordt een dode man aangetroffen bij een extreem verwarde vrouw die hem als een levende heeft verzorgd. Maar heeft zij hem dan ook vermoord?

Langzamerhand wordt er meer duidelijk over de dode, maar daarmee wordt er ook meer onduidelijk. Het speurwerk is aardig om te volgen, maar op 2/3 van het boek had ik wel vermoedens van wat er aan de hand was.

Dat neemt niet weg dat Frieda een interessante persoonlijkheid blijft en alleen daarom al zal ik ook de volgende delen lezen. Ik wil weten hoe het haar vergaat. En daarnaast intrigeren de psychische stoornissen die Frieda en de politie tegenkomen me ook.

21 oktober 2012

De jongen in de koffer

De jongen in de koffer van Kaaberbol & Friss is met recht een Scandinavische thriller die maatschappelijke problemen aan de kaak stelt. Nina is verpleegkundigein Kopenhagen en heeft al veel narigheid gezien. En ze trekt zich het ook erg aan. Wat kan ze anders doen dan de koffer van het station halen als Karin het haar vraagt. Alleen had ze niet verwachr dat ze daar een jongetje van drie in aan zou treffen...

Dan komen de vragen. Waar komt deze jongen vandaan? Kan ze hem redden? Loopt hij gevaar? Loopt ze zelf gevaar. Ondertussen weer de lezer dat er iets is gebeurd in Litouwen en dat een moeder haar kind mist. Langzaam komen we er achter hoe de vork in de steel zit.

Het boek is redelijk vlot geschreven. Aan het begin moest ik even wennen aan de behoorlijke reeks aan personages en de plaatsen waaraan bij mij aan de naam niet duidelijk werd of dit nu in Denemarken of in Litouwen was. Maar toen ik het allemaal een beetje op een rijtje had, wilde ik alleen nog maar weten wat er nu echt aan de hand was.

Na dit boek, twee seizoenen van The Killing en met nog twee afleveringen van The Bridge te gaan ben ik voorlopig wel even klaar met de Scandinavische thriller, denk ik. Maar ik wil zeker ook het tweede boek van Kaaberbol en Friis, Een stille dood, lezen en ik blijf natuurlijk fan van Camillla Läckberg en Wahlöö en Sjöwall.

12 oktober 2012

Trammelant met de familie

Sommige boeken had je nooit gekocht als iemand ze je niet op een bepaald moment had aangeraden. In dit geval was het een wat oudere heer op de boekenmarkt in Deventer die Trammelant met de familie van Mary Dorma erg goed en grappig vond. Na het lezen van dit boek ben ik het niet meteen met hem eens, hoewel ik zijn punt wel zie. Ik denk alleen dat het boek vroeger veel grappiger en bijzonderder was. Nu vond ik het af en toe best leuk, maar alles ging me te traag. Ik vermoed toch een beetje een generatiekloof.

Het boek bestaat uit verhalen en die lijken autobiografisch. Ze vertelt over spijbelen van school, reizen met het openbaar vervoer en het zoeken naar huizen. Het gaat over de mensen die ze tegenkomt, beschreven met gevoel van understatement. En verder is me niet al te veel bijgebleven, terwijl het toch nog maar een maandje geleden is dat ik het boek las.

09 september 2012

Meneer Sadek en de anderen

Sommige boeken trekken me al door de cover. Dit was ook het geval met Meneer Sadek en de anderen van Kaweh Modiri. En daarbij aangeprezen als geestig en ontroerend. En dat is inderdaad wel het geval.

Sam komt met zijn familie vanuit Iran via Rusland en Istanbul in Nederland. En hoewel dat allemaal met erg veel moeite ging, wordt het niet dramatisch verteld. Ja, ze hebben met de hele familie in de gevangenis gezeten in Rusland, maar zoals het verteld is, lijkt het allemaal erg mee te vallen.

En dat is misschien wel waarom het bij mij niet helemaal aankomt. Het is iets tè luchtig. Een broer die overlijdt, een vader die het liefst weer in z'n eentje verder wil vluchten, het lijkt Sam allemaal niet zoveel te doen.

Aan de andere kant is het een mooi verhaal over hoe hij zich thuis gaat voelen in Nederland, maar ondertussen toch ook vooral vrienden heeft in het asielzoekerscentrum. Hij moet een plek zien te vinden in beide culturen, tussen de Iraniers, maar ook tussen de Nederlanders.

Het boek is lekker vlot geschreven, alleen jammer dat het me niet zo erg raakte.

02 september 2012

The pirates! In an adventure with scientists

De laatste tijd kwam ik regelmatig enthousiaste verhalen tegen over de serie 'Pirates in an adventure with...' van Gideon Defoe. Ik  las deel 1 '... with scientist'. 

De piraten liggen doelloos rond te dobberen in het Caribisch gebied. De verveling slaat toe. Een concurrent vertelt ze over de Beagle (je weet wel, van Darwin). Daar valt wat te halen. Natuurlijk zijn ze misleid. Maar er volgt alsnog een avontuur. Niet op zee, maar op het Engelse platteland. 

Een lekker leesbare parodie, met interessante feiten in de voetnoten. En in een paar uurtjes uit. De andere delen in de serie wil ook graag lezen. En van het eerste deel schijnt ook al een film te zijn. Heerlijk voor een luie avond :)

18 augustus 2012

Blauwe maandag

In de afgelopen jaren las ik af en toe eens een thriller van Nicci French. Nog lang niet alles heb ik gelezen, maar het bevalt me altijd erg goed. Nu werd het dus ook eens met de serie waaraan ze werken over psychotherapeute Frieda Klein te beginnen met het boek Blauwe maandag.

Aan het begin van het boek verdwijnt een meisje, al jaren geleden. Daarna switcht het verhaal naar het heden en leren we Frieda en één van haar patiënten, Alan, kennen. En opnieuw verdwijnt er een kind en de politie weet zich geen raad.

Door een aantal zaken die Frieda opvallen, komt ze in aanraking met de politie en gebeurd het dat ze gevraagd wordt om mee te helpen bij het oplossen van deze zaak.

Een interessant verhaal, met vooral ook een interessante hoofdpersoon. Over haar hoop ik in de komende delen meer te weten te komen. En over hoe haar vakgebied ingezet wordt in de misdaadwereld. Deel 2, Dinsdag is voorbij, heb ik al liggen.

14 augustus 2012

De kat die van achteren naar voren las

Weer een heerlijke nieuwe cozy mystery serie ontdekt, en dan zelfs een oude: "De kat die..." van Lilian Jackson Brown. Net deel 1, De kat die van achteren naar voren las,  gelezen en de rest weet ik te vinden.

In dit eerste deel maken we kennis met Jim Qwilleran. Journalist en net verhuisd. Hij raakt verzeild op de kunstafdeling van de krant. Niet helemaal zijn stiel, maar in ieder geval werk en hij kende de afdelingsdirecteur. Ze mogen elkaar graag.

Al snel blijkt er vanalles te spelen in de lokale kunstwereld. Ten eerste is er de veelal gehate recensent van de krant, Mountclemens die altijd thuis werkt. En dan is er ook in de kunstwereld zelf vanalles loos. Mensen die elkaar vaak niet kunnen luchten of zien. Qwilleran ontmoet Mountclemens en kan een appartement bij hem huren. En zo leert hij ook de mysterieuze kat Kao K'o-Kung. En dan volgt er moord...

Een serie om ontspannen te lezen met droge humor. Heerlijk!

29 juli 2012

The man in the empty boat

Dit boek koos ik redelijk willekeurig van Netgalley. Waarschijnlijk werd ik vooral getriggerd door de cover. Dergelijke tekeningen trekken mij vaak wel. Daarom had ik ook geen idee waar The man in the empty boat van Mark Salzman over zou gaan toen ik er aan begon.

Het bleek een biografie te zijn over een periode in het leven van de schrijver dan het schrijven niet wil lukken en dat zijn zus ernstig ziek wordt. En hierbij vertelt hij heel open en uitgebreid over het altijd heersende gevoel van angst dat hij heeft en dat in de familie zit. Het is zo erg dat hij zelfs angstaanvallen krijgt.

Hoewel het een tragisch verhaal is, is het niet zwaar om te lezen. En het is zo geschreven, dat je alleen maar verder wilt lezen en verder wilt gaan. Geraakt door deze schrijfstijl ga ik op zoek naar zijn fictie.

23 juli 2012

Dagboek van gênante momenten

Er zijn van die momenten dat je echt niet meer energie hebt dan voor chicklit, thrillers en stapels tijdschriften. In zo'n fase zit ik even. Ook niet erg, want ook daarvan heb ik het een en ander in m'n kast staan. De keuze viel eerst op Dagboek van gênante momenten van Robyn Harding.

De hoofdpersoon Kerry Spence wordt vergeleken met Bridget Jones. Ze is inderdaad grappig en hilarisch, maar Bridget is toch beter. Dat wil niet zeggen dat ik dit boek niet met plezier las. Kerry werkt bij een marketingbureau, maar heeft het daar niet bepaald naar haar zin. Gelukkig heeft ze de uitbundige homo Trevor als collega, met wie ze over alles kan roddelen. En dan is er nog die ongeveer verbroken relatie met Sam. Volgens haar moeder de perfecte man voor haar. Maar is dat wel echt zo? Haar terepeut probeert haar in te laten zien dat het misschien toch anders zit.

Een redelijk voorspelbaar verhaal, maar daarom niet minder goed. Lekker vlot geschreven en veel humor. Heerlijk op momenten waarop heel veel andere dingen niet lijken te lukken.

17 juli 2012

De lachende politieman

Deel 4 in de serie van Sjöwall & Wahlöö over Martin Beck: De lachende politieman. Een bus vol mensen wordt gedood. Is dit een terreurdaad? Maar wat deed politieman en collega Stenström in die bus?

Opnieuw een prima detective. Langzamerhand wordt duidelijk wat er gebeurd is, waarbij gegraven moet worden in het verleden. Veel meer heb ik er niet over te zeggen. Een fijne serie die lekker wegleest.

10 juli 2012

The bookbind

De afgelopen tijd las ik weer eens een Kindle single op mijn telefoon. Deze keer was het The book bind van Saskia de Rothschild. Een  boekje over een kleine drukkerij, The ugly ducking, die zich richt op bijzondere proza en poëzie, met name uit Oost-Europa. Alles drukken ze met de hand en daardoor dus ook in kleine oplages. Daaruit volgen geen grote winsten, wel veel voldoening.

Het boekje is informatief, maar was niet echt iets voor mij. Ik ben geen bestseller-fan, maar deze uitgever is me toch iets te specifiek. En ik ga meestal niet voor hardbacks, maar voor dunne paperbacks die ik eenvoudig overal mee naartoe kan nemen. Oftewel, deze mooie uitgaven zijn aan mij niet echt besteed. Wel mooi om te lezen dat mensen er zo voor kunnen gaan.

08 juli 2012

Heren van de thee

Het boek Heren van de thee van Hella Haasse las ik in de read-along van Iris on books. Helaas kwam het er door omstandigheden niet van om het boek op tijd uit te lezen en lukte me het al helemaal niet om er ook over te bloggen.

Als tiener was ik helemaal niet geïnteresseerd in geschiedenis. Bij Nederlands liet ik boeken van Haasse dan ook links liggen. In de loop van de tijd is dat wel wat veranderd en ik las dit boek met plezier en interesse. Over Indonesië en Nederlands-Indië weet ik erg weinig en met dit boek heb ik weer wat geleerd over de koloniale periode.

We volgen Rudolph van Kerkhoven naar Nederlands-Indië, waar hij graag aan de slag wil in de plantages. Zijn ouders zijn er al, maar hij maakt eerst zijn studie in Delft af. Hij voelt zich alleen wel wat achtergesteld. Aangezien veel van het verhaal in zijn perspectief verteld  wordt, weet ik niet zeker of dat terecht is of dat hij wellicht iets te veel van zichzelf verwacht. Toch geef ik hem het voordeel van de twijfel.

Het leven in Nederlands-Indië is niet makkelijk. Thee-oogsten brengen wisselende opbrengsten en er zijn veel familieverwikkelingen die het niet makkelijker maken. En niet iedereen is daar tegen bestand.

Ik denk dat het verhaal representatief is voor de tijd rond 1900. Door naar een familie te kijken, is het eenvoudig om me in te leven. In de toekomst wil ik zeker meer van Haasse lezen.

Dit boek las ik in het kader van Dutch Lit Month, gehost door Iris on books

30 juni 2012

Juni

De sfeer in het boek Juni van Gerbrand Bakker is even drukkend als dat in zijn debuut Boven is het stil. En opnieuw is het boek ontzettend Nederlands. Hoe ik dat precies moet  omschrijven, weet ik eigenlijk niet.

Het verhaal begint met een bezoek van de koningin aan het noorden van Noord-Holland in juni '69. De beschrijving van een mooie dag voor de regio, maar ook een tragische dag voor familie Kaan. 

Wat er precies gebeurd is, blijft lang onduidelijk, maar komt uiteindelijk wel. Het grootste deel van het verhaal speelt in het heden en speelt zich af op een dag. De dag dat een van de broers Kaan een graf gaat opknappen, oma Kaan 'op het stro' zit en het verleden langzaam wordt opgehaald.

Een mooi boek dat ik met plezier las. Drukkend en indrukwekkend. Ik ben een nog grotere fan van Gerbrand Bakker geworden.


Dit boek las ik in het kader van Dutch Lit Month, gehost door Iris on books.

10 juni 2012

De ooggetuige

Misschien geen literatuur, wel oorspronkelijk Nederlands: De ooggetuige van Simone van der Vlugt, het geschenk voor de maand van het spannende boek. Goed te lezen in een paar uurtjes en onderhoudend.

Een slechtziende vrouw is getuige van een roofoverval bij een juwelier. De schrik van dat moment is al vreselijk en het wordt nog erger als ze gevolgd lijkt te worden door de daders.

Er zitten misschien iets te veel zijlijntjes in het verhaal die niet zo veel toevoegen, maar verder leest het lekker weg, is het verhaal aardig realistisch en gezien het weinige aantal pagina's toch mooi afgerond.


Dit boek las ik in het kader van Dutch Lit Month, gehost door Iris on books.

04 juni 2012

The restaurant at the end of the universe

The restaurant at the end of the universe is deel 2 van de Ultimate hitchhikers guide van Douglas Adams. Tsja, wat moet ik van zeggen. De meligheid blijft voortbestaan en ik vind het inderdaad minder leuk dan een jaar of tien geleden.

Doordat het verhaal oorspronkelijk in korte delen is opgebouwd, is de verhaallijn soms een beetje zoek en staan we opeens in een andere tijd op een volledig andere planeet aan de andere kant van het universum. Niets mis mee, want dat kan in de geschapen wereld. Maar daardoor soms ook erg verwarrend.

Maar natuurlijk zijn er leuke ideeën, zoals het restaurant waar je veilig het vergaan van het universum kunt bekijken, een show die al vaak is afgedraaid. En als Arthur Dent terug komt op de aarde, 2 miljoen jaar geleden, blijkt dat we helemaal niet van de holenmens afstammen.

Ik blijf het interessant genoeg vinden om ook de andere delen nog te lezen, maar misschien ben ik toch iets minder nerdy als de beoogde doelgroep.

01 juni 2012

Juni: Nederlandse literatuur


Net als vorig jaar organiseert Iris van Iris on books Dutch Lit Month in juni. Vorig jaar had ik het te laat door, maar wel heb ik later in het jaar wel wat meer Nederlandse literatur gelezen. Dat wil ik sowieso meer lezen en het beviel vorig jaar goed. Een prima reden om dit jaar met Iris mee te doen.

Ik ben van plan het volgende te lezen:
* Hella Haasse - Heren van de thee (read-along)
* Gerbrand Bakker - Juni
* Frans Pointl - De kip die over de soep vloog
* Rascha Peper - Vingers van marsepein
* Bert Natter - Begeerte heeft ons aangeraakt
* Floor Haak man - Oneetbaar brood

Dat is meer dan ik de afgelopen tijd per maand lees, maar het lijkt me toch realistisch. Naar al deze boeken ben ik nieuwsgierig, zelfs nu ze al een tijdje in m'n kast staan.

27 mei 2012

Through the grinder

Begin mei was een drukke periode met lange werkdagen. Een prima moment voor een niet al te ingewikkeld moordmysterie. Het werd Through the grinder van Cleo Coyle, deel twee van de coffeehouse mysteries. Deel 1 las ik al eerder met plezier. En zo ook dit deel. Spannend, beetje voorspelbaar, hoewel ik er toch weer naast zat qua moordenaar.

Het verhaal: een aantal personen dat bij Clares koffiehuis Village Blend lijkt eens zelfmoord te plegen. Maar is het niet toch moord? Rechercheur Quinn denkt van wel. Ondertussen beweegt Clare zich op het liefdespad. Het lijkt er eerst op dat ze dat doet eventuele adres van haar dochter te screenen, maar natturlijk wordt ze zelf verliefd. En zoals dat hoort, natuurlijk op de potentiële moordenaar.

Dit blijft wat mij betreft een leuke serie en de volgende twee delen heb ik al liggen. Het wordt een drukke zo er, dus wie weet binnenkort tijd voor het volgende deel.

Achterin star nog een verrassend recept met steak die is gemarineerd in koffie. Klinkt spannend, dus ook dat moet eens geprobeerd worden.

21 mei 2012

Banden

Het boekje Banden van Niels en Lydia Rood las ik alweer een tijdje geleden en was ik volkomen vergeten hier te vermelden. Misschien ook niet zo gek, aangezien ik het als een tussendoortje las en het niet al te veel om het lijf heeft.

Het verhaal gaat over ingesproken cassettebandjes (eerste publicatie van dit boek is 1990) voor meditatie. Goeroe Nasole spreekt ze in en verkoopt ze via Funlimited. Maar opeens zijn er meer inkomsten dan er bandjes verkocht zijn. En er komen mensen om die naar de bandjes luisteren. Al snel blijkt dat er valse exemplaren in omloop zijn, met verwoestend effect.

Ik kwam erbij om dit boek te lezen omdat ik lang geleden het boek Gerecht van dit duo wel aardig vond. Banden vond ik wat minder, maar evengoed ook wel aardig. De speurtocht naar het bedrog is interessant en je komt de verschillende kanten van mensen tegen. Leuk voor tussendoor.

13 mei 2012

Het meisje met de negen vingers

Van sommige boeken heb je een beeld dat achteraf helemaal niet blijkt te kloppen. Hoewel in Het meisjes met de negen vingers van Laia Fàbregas lugubere stukken voorkomen, is het zeker geen thriller. Geen idee waarom is het dacht, maar dat verwachtte ik op basis van de titel.

Dit boek vertelt het verhaal van de zusjes Laura en Moira uit Barcelona. Laura heeft maar negen vingers. En van beide meisjes bestaan geen jeugdfoto's, iets wat beiden bezighoudt. Waarom hebben hun ouders ervoor gekozen hen gedachtenfoto's te laten maken, maar ze nooit op de echte gevoelige plaat vastgelegd?

Laura houdt een dagboek bij, waarbij ze met terugwerkende kracht ook over haar jeugd schrijft. En daarbij ben je af en toe kwijt of het nu echt is of dat ze heeft lopen (dag)dromen. Het is een intrigerend verhaal, dat moeilijk weg te leggen is en je ook veel vertelt over het Spanje voor en na Franco. Iets waarnaar ik langzamerhand steeds nieuwsgieriger wordt.

10 mei 2012

Tampasta en nazi goreng

Het boek Tampasta en nazi goreng van Sander Ruijsbroek gaat in op hinderlijke taalfouten die in officiële document helaas vaak voorkomen. Hoewel ik hier in m'n werk ook regelmatig tegenaan loop en het vaak onbegrijpelijk vind hoe mensen die zulke grove taalfouten maken het zover hebben kunnen schoppen, vond ik dit boekje toch een beetje aanmatigend.

Wellicht dat dit is omdat me onduidelijk is wie de doelgroep eigenlijk is. Als het gaat om de mensen die die fouten maken, dan verwacht ik niet die dit gaan lezen. Vaak zullen ze het namelijk toch niet doorhebben of het zal ze niet interesseren. Als het is voor mensen die zich er ook aan ergeren, dan zijn al die schrijftips niet nodig.

Hoewel ik geen taalfouten heb gevonden, vond ik de schrijfstijl erg tegenvallen. Veel te veel herhalingen, het meer dan de helft korter gekund. Misschien een gevolg van het feit dat het boek via TenPages tot stand is gekomen, een initiatief dat je sponsors laat zoeken voor je boek, waarna je het kunt uitgeven. Dit boek had echter wel een eindredacteur kunnen gebruiken. Wel weer bemoedigend dat er genoeg mensen zijn die in een dergelijk boek investeren en correct taalgebruik dus waarschijnlijk ook belangrijk vinden.

07 mei 2012

The alpabet of Vietnam

Ik weet niet precies waarom ik The alphabet of Vietnam van Jonathan Chamberlain via het Early Reviewers programma van Librarything aanvroeg. Ik heb weinig met Azië en nog veel minder met de oorlog die woedde tussen Vietnam en Amerika. Waarschijnlijk heb ik daar toen ik jong was wel genoeg films over gezien.

Toch was ik wel nieuwsgierig naar dit boek, dat gaat over Jacks broer Joe wiens dood al snel geen ongeluk blijkt te zijn Jack ontvangt een pakket met daarin allemaal dagboeken van Joe. Op basis van wat hij leest vertrekt hij naar de blokhut waar Joe de laatste jaren verbleef, samen  met Wash, een oorlogskameraad. Daar moet hij de zwangere vrouw redden. Ook gaat Jack op onderzoek uit in Viernam, om te zien waar zijn broer zo zwaar heeft geleden. Al deze verhaallijnen lopen door elkaar en soms was ik kwijt waar het verhaal zich afspeelde. Dat duurde echter maar kort.

De gebeurtenissen in het boek en het bijbehorende taalgebruik zijn behoorlijk grof. Niet iedereen zal dat kunnen waarderen. Aan de andere kant, het maakt wel duidelijk hoe verwoestend die oorlog kan zijn voor de soldaten die hem moeten uitvechten. Daar wordt je vanzelf wel onmenselijk gemaakt.

Uiteindelijk vond ik het zelf wel een indrukwekkend verhaal, hoewel ik soms maar een paar pagina's achter elkaar kon lezen. De afwisseling in verhaallijn maakt echter dat er ook nog wel wat te lachen valt en dat je ook weer naar het heden en de 'normale' wereld wordt gesleept.
Dit boek is echt niet voor iedereen, maar heeft mij toch wel weer wat inzichten gegeven over een wereld waar ik misschien liever niet van wil weten dat die ook bestaat.

02 mei 2012

Afrika

Het stripboek Afrika van Hermann Huppen las ik via Netgalley. Op m'n e-reader werken stripboeken erg slecht, maar op m'n computer gaat  het prima. Erg onder de indruk was ik helaas niet van he t verhaal. 

Een journaliste trekt naar Afrika om meer te weten te komen over een wildpark. Daar ontmoet ze de norse bewaker, die weinig wil vertellen, maar wel enorm veel liefde heeft voor de dieren in het park. Hij is dan ook continu op zoek naar stropers. Totdat ze iets te nieuwsgierig blijven en moeten vluchten.

Tussendoor speen politieke scene in, denk ik, een buurland. Ook de relatie van de huishoudster van de bewaker is wat onduidelijk. Wat losse eindjes, waar niks mee gebeurt. Jammer, want er valt vast een verhaal van te maken, hoewel het misschien al gewoon te vol zat met clichés.

15 april 2012

De aardbeibeet

Hoewel ik Zusje van me al lange tijd in de kast heb staan, las ik eerst De aardbeibeet van Barbara Voors. Dit omdat het aan me geleend werd met de mededeling dat ik het moest lezen. Bij de eerste hoofdstukken twijfelde ik daar nogal aan, het was allemaal wat vaag. Wat is er bijvoorbeeld gebeurd tussen Molly en haar man dat ze hem zo te kijk kan zetten door in het programma van het concert waarbij zij cello speelt en hij dirigeert te laten vermelden dat hij vreemd gaat?

Zoals gezegd, het begin is vaag. Wie zijn die mensen die over Molly praten? Bestaat ze eigenlijk wel echt? Maar langzamerhand blijkt dat niks toevallig is. Dat wat Molly overkomt is gebaseerd op het Requim van Mozart. De vraag is of ze het zal overleven.

Molly vond ik een erg naar mens. Zelf vreemdgaan, maar het haar man verwijten. En erg vriendelijk is ze ook niet tegen haar kinderen (met name haar zoon), haar collega's of zelfs haar vrienden. En toch maakte ik me gedurende het gehele boek zorgen om haar.

Het was even doorzetten, maar dat was het zeker waar. En intrigerend boek, dat je ook nog wat over Mozart leert en je toch ook een beetje over je eigen gedrag tegenover anderen laat nadenken.

12 april 2012

Dotter of her father's eyes

Het boek Dotter of het father's eyes van Mary Talbot wil ik al een tijdje lezen. Toen ik het op NetGalley zag staan, was de keuze dus snel gemaakt.

Eerlijk gezegd weet ik niet precies waarom ik het zo graag wilde lezen. Waarschijnlijk omdat het een biografie in een graphic novel is. Na Stitches en Persepolis vermoed ik dat die vaak wel in goede aarde zullen vallen. Uiteindelijk werkt dat ook bij dit boek. 

Wat me aan het twijfelen maakte? James Joyce speelt een belangrijke rol in dit boek. Tot nu toe las ik alleen Dubliners van hem, en daar was ik niet echt door overdonderd. Toen ik een paar jaar geleden in Dublin was, heb ik zijn museum niet eens bezocht.
Toch vond ik het interessant. De vader van de auteur is onderzoeker naar James Joyce en gebruikt ook thuis regelmatig zinnen uit z'n werk. Daarnaast werkte hij hard en was de relatie met zijn dochter moeizaam. Dat zelfde gold voor James Joyce.

Het verhaal is mooi getekend en door verschillende kleurgebruik is het ook duidelijk over wie het gaat: het heden, het verleden van de auteur of het leven van de dochter van James Joyce. Een aanrader voor een ieder met enige interesse in Joyce.

01 april 2012

The future according to me

The future according to me van Rob Kutner is een Kindle Single en ik las het op de Kindle-app op mijn telefoon. Het boek bestaat uit ruim 30 kleine stukjes over hoe de toekomst van de wereld eruit zou kunnen zien. De meeste van deze stukjes vond ik flauw. Zo is een stuk waarin de aarde koud wordt, er komt een alles vernietigend virus, vrouwen en mannen kunnen geslachtelijke eigenschappen uitwisselen en alle verdwenen dingen vinden we terug in een zwart gat.

Best aardig om af en toe een klein stukje te lezen, maar meer ook niet.

28 maart 2012

Heldere hemel

Het was weer boekenweek, dus weer tijd voor het boekenweekgeschenk. Dit keer geschreven door een Vlaamse schrijver, Tom Lanoye. Heldere hemel is gebaseerd op een gebeurtenis van 4 juli 1989, toen een onbemande MiG neerstortte in Belgie.

Met dit uitgangspunt is dit boek geschreven, vanuit verschillende gezichtspunten. Ten eerste de piloot, die het vliegtuig al vroeg heeft verlaten. En de NAVO: wel of niet ingrijpen. En natuurlijk de verhaal van de mensen die het ongeluk hebben dat het vliegtuig op hun dak valt. Hoewel dit laatste verhaal misschien wat cliché is, het past wel in het boek. En de schrijftstijl van Lanoye staat me erg aan. Humor, uitweidingen (maar niet te overdreven), realistisch.

De boekenweekgeschenken komen er vaak niet al te best van af, maar dit boekje las ik met plezier en het liet me kennis maken met een schrijver waarvan ik wel eens een roman wil proberen. Iemand suggesties?

26 maart 2012

Seeing red

Al eerder las ik via Netgalley boeken van Tanya Lloyd Kyi. Bedoeld voor de jeugd, maar ik vind ze ook aantrekkelijk. Niet al te veel informatie over een onderwerp, wel veel leuke weetjes over onderwerpen waar ik niet zoveel van weet.

Dit keer las ik Seeing red, over bloed. Ingegaan wordt de betekenis van bloed in ons lichaam, de betekenis is verschillende culturen, 'passage-rites', het eten/drinken van bloed, bloedbanden en de persoonlijke zaken die je in bloed kunt vinden. Alles verteld vanuit de geschiedenis, doorgetrokken naar het heden.

Interessant, in kleine stukjes toegediend. En met de nodige humor.

24 maart 2012

Dr Jekyll and Mr Hyde

Het tweede boek dat ik las voor The league of Extraordinary Gentleman Book Challenge 2012 (gehost door Booking in Heels) is Dr Jekyll and Mr Hyde van Robert Louis Stevenson. Het boek stond al jaren op m'n plank en is slechts 50 pagina's lang (dat had ik pas door toen ik het boek van de plank pakte en zag dat er ook nog een verhalenbundel in stond). De clue kende ik al (probeer die maar eens te ontlopen), maar de verklaring niet. En daardoor een verhaal dat ik met plezier en interesse las.

Het verhaal draait met name om de mysterieuze Mr. Hyde. Een verschrikkelijke man, die steeds lijkt te verdwijnen. En waarom laat Dr. Jekyll dan z'n erfenis, indien nodig, aan hem na? En waarom is Dr. Jekyll af en toe zo slecht benaderbaar? Het verhaal is spooky en stiekem ook wel een beetje moralistisch. Ik ben blij dat ik het eindelijk eens las.

Waarom kost het me toch zoveel moeite om aan klassiekers te beginnen, terwijl is ze over het algemeen met plezier lees?

21 maart 2012

Sacred and profane

Het is alweer bijna twee jaar geleden dat ik The ritual bath las, het eerste deel van de serie thrillers van Faye Kellerman over Peter Decker en Rina Lazarus. Hoog tijd dus voor deel twee in de serie (van tot nog toe ongeveer 20): Sacred and profane.

Peter is voorzichtig een relatie met Rina begonnen. Dit betekent echter wel dat hij Joods moet worden, want Rina is orthodox Joods. Aangezien Peter ook een Joodse achtergrond heeft en geïnteresseerd is, wil hij ervoor gaan. Hoewel hem dat zwaar valt...

Het verhaal begint als Peter met de kinderen van Rina gaat kamperen en de kinderen in het bos twee skeletten vinden. Door gebitsvergelijkingen valt te achterhalen wie het zijn. Maar wat hebben ze met elkaar te maken? Een lastige case voor Peter.

Doordat het verhaal wordt afgewisseld met Peters en Rina's gewone leven, wordt het verhaal niet te zwaar en blijkt maar weer dat ook politiemannen gewone mensen zijn. Een serie die me wel blijft boeien, dus er zullen hier nog wel meerdere delen volgen. Vraag me alleen niet wanneer...

13 maart 2012

Stitches

Het boek Stitches van David Small ben ik al op veel blogs tegengekomen en telkens maakte het me nieuwsgieriger. En ik ben ook steeds geïnteresseerder in de graphic novel. Mooie redenen om dit boek te lezen.

Indrukwekkend. Vanwege de verhaal en vanwege de tekeningen die de sfeer zo goed weergeven. En hoe kunnen ouders hun kind dit aandoen? Hoe kun je een kind dat wellicht ziek is, niet laten onderzoeken?

Verder heb ik er weinig over te zeggen. Lezen dus! Er is maar weinig tekst, dus het gaat snel. Ik vermoed dat ik dit toch wel met enige regelmaat opnieuw eens op zal slaan. De kracht van tekeningen blijkt weer eens.

07 maart 2012

Palmwijn

Afgelopen zondag werd de eerste aflevering van 'Van Dis in Indonesië' uitgezonden. Op een tijdstrip waarop de VPRO vaak series uitzendt die me aanspreken. Met Indonesië heb ik niet echt iets en ook niet echt met Van Dis, maar toch is er genoeg reden om te (gaan) kijken.

Overdag las ik alvast een werk van Adriaan van Dis, namelijk Palmwijn. Dit boek gaat weliswaar over Afrika, maar de sfeer is wel gelijk. Waarnemen en niet oordelen.

De ik-persoon is in het verleden als waarnemer op een eiland geweest langs de kust van Afrika en ontmoette daar Susan. Nu hij een overlijdensadvertentie van haar ontvangt, denkt hij daar aan terug. Welk land het betreft, dat blijft onduidelijk. Het is in ieder geval een land waar noord en zuid tegen elkaar vechten. Susan kwam hier al omzwervend terecht en is blijven hangen. En ze probeert de bannelingen van het vaste land te helpen. Want de waarnemers doen datgene wat hun naam zegt: waarnemen, en niet meer dan dat.

Iets om over na te denken, wat is onze rol in dergelijke situaties (denk aan Syrie, Libië, etc.) en is dat de rol die we zouden moeten hebben? Dit boekje is dan misschien al 15 jaar oud, het thema nog even actueel.

05 maart 2012

The hithchiker's guide to the galaxy

Een van de dingen die ik dit jaar wil lezen is The ultimate hitchiker's guide van Douglas Adams, een trilogie in vijf delen. De eerste drie delen las ik al eens, maar met zulke grote tussenpozen dat ik het verhaal steeds kwijt was. Tijd voor herlezing en afronden.

Deel 1 is uit, The hitchhiker's guide to the galaxy. Een must-read voor nerds. Eindelijk weten we waar de Babelfish (vertaalsite van yahoo) en Trillian (nerdy msn) vandaan komen. En natuurlijk dat HET antwoord 42 is, alleen weet niemand de ultieme vraag.

Toen ik dit boek de eerste keer las, vond ik het geloof ik beter. Nu vind ik de grappen stiekem toch wel wat flauw. Maar mijn Engels is beduidend beter dan zes jaar geleden, toen ik dit boek voor het eerst las, dus dat helpt dan weer wel. Verder aardig vermaak en deze keer wil ik wel weten welke avonturen Arthur Dent met Zaphod Beeblebrox gaat meemaken in het grote universum.

25 februari 2012

De familie onderweg

Dit literaire juweeltje van Tommy Wieringa, De familie onderweg, bestaat uit vijf verhalen uit het boek Ik was nooit in Isfahaan. Reisverhalen, van over de hele wereld. Verhalen waarin het leven volledig anders is dan bij ons.

In 'Feest loopt een grilfeestje rond een varken slecht af omdat men de orkaan niet zag aankomen. 'De familie onderweg' beschrijft hoe het as van een familielid boven Borkum wordt uitgestrooid. 'Een oorlog' gaat over een hilarische restaurant waar de ober en de kok elkaar elke avond de tent uitvechten. Opnieuw is een hoofdrol weggelegd voor de as van een dode, deze keer op een schip in 'Mrs M.' In 'Wit paard, gezien door een barst in de muur' gaat over een reis naar China.Het leukste verhaal vond ik 'Kaas voor Jan', waarin de hoofdpersoon vanuit Nederland een kilo kaas meeneemt voor Jan, ergens ver weg in Etiopië.

Een aardige verzameling verhalen, wellicht dat ik ooit het hele boek ook nog eens lees.

22 februari 2012

De omweg naar Santiago

Mijn eerste kennismaking met Cees Nooteboom is via De omweg naar Santiago. Al een tijdje was ik nieuwsgierig naar deze schrijver en toen kreeg ik dit boek. Dat was anderhalf jaar geleden, vlak voor mijn eerste vakantie naar Spanje. Ondertussen staat mijn derde reis gepland.

Helaas weet ik niet heel erg veel van de geschiedenis van Spanje en dat maakt dit boek wel ingewikkeld. Hetzelfde geldt voor de vele architectonische beschrijvingen van de kleinste kerkjes. Een onderwerp waar ik niet zoveel mee heb.

Maar dat betekent niet dat ik dit boek niks vond! De schrijfstijl van Nooteboom vind ik heerlijk, zolang je er de tijd maar voor neemt. En het boek is opgedeeld in ong. 25 losse verhalen, die in korte tijd te lezen zijn. En ik had de uitvoering met foto's, dus er is genoeg te kijken.

Ik kan me goed voorstellen dat ik dit boek nog eens zal lezen als ik vaker in Spanje ben geweest en me iets meer z'n geschiedenis verdiept heb. En van Nooteboom zal ik zeker meer lezen. Hij dwaalt weliswaar via vele omwegen, maar die zijn zeker interessant. Want zo kom je toevallig zaken tegen. En naar zijn romans ben ik ook nieuwsgierig geworden.

15 februari 2012

De oversteek

De oversteek van Justin Cronin is zo'n boek dat ik al wil lezen sinds ik weet van het bestaan, maar waar ik maar niet aan toekwam. En ook zo'n boek dat ik erg graag wilde lezen, terwijl ik niet begreep waarom. Ik houd helemaal niet van vampiers en 'dystopian' boeken. Maar toch trok het, en ik ben blij toe. Afgelopen weekend las ik de laatste 200 pagina's (van de 760) bijna achter elkaar door. Ik wilde weten hoe het afliep (of in ieder geval dit deel, want het is deel één van een trilogie die in 2012 en 2014 wordt vervolgd).

Eerlijk is eerlijk, er waren momenten dat ik het bijna opgaf. Het eerste deel van het boek speelt in het bijna-heden en is voorstelbaar. Je ziet aankomen dat er iets enorm misgaat en ziet langzaamaan hoe. En dan zijn we een kleine honderd jaar verder en leeft een groep mensen in een kolonie, en zijn er nog meer overlevenden? Het begin van dit deel vond ik te lang en ik snapte niet waar we nog 500 pagina's voor nodig hadden. Gelukkig duurt de luwte maar 100 pagina's en wordt de nieuwe wereld steeds duidelijker. En daarna wordt het ook vooral weer spannend en gebeuren er onverwachte dingen.

Daarnaast is er gelukkig ook ruimte voor enige romantiek, het belang van familie en gebruikt de auteur verschillende schrijfstijlen. Zo is een lange reis beschreven in een reisdagboek van één van de deelnemers. Een goede oplossing, waarin snel een lange tijd beschreven wordt, met voldoende details.

En zo hebben schrijfstijl en verhaal me toch een beetje weten te overtuigen van een genre waar ik normaalgesproken niet zoveel mee kan. Deze komende twee delen van deze trilogie wil ik zeker lezen en wie weet volgen er toch meer van dergelijke boeken.

28 januari 2012

The final problem

Het eerste wat ik las voor The league of extraordinary Gentlemen Book Challenge 2012 en het eerste Sherlock Holmes avontuur dat ik las, was ironisch genoeg The final problem. En een paar dagen zag ik de meest recente BBC-interpretatie van Sherlock, met daarin ook dit verhaal. Ik moet eerlijk toegeven dat ik de televisie-aflevering behoorlijk wat spannender vond dan het verhaal. Maar ik ben wel getriggerd om meer van zijn avonturen te lezen.

De 'extraordinary gentleman' in dit verhaal is James Moriarty. Wie hij is, is me nog steeds een mysterie, maar boek en tv maken met duidelijk dat het iemand is om rekening mee te houden, Sherlocks grootste vijand en uitdaging. Wie puzzelt het snelst en wint het gevecht?

Ik heb wel zin in meer avonturen van Sherlock en de BBC-serie is gewoon supergoed.

18 januari 2012

Op zee

Waarschuwing vooraf: als je van plan bent dit boek nog te lezen, lees dan niet verder. Het is bijna onmogelijk om iets over dit boek te schrijven zonder dingen te verraden. En sowieso duw ik je een bepaalde richting in.

Toine Heijmans
ken ik van zijn column in de Volkskrant die ik met veel plezier lees. Dus geen moeilijke keuze om ook aan Op zee te beginnen. Een boek dat me doet denken aan Life of Pi van Yann Martel en Het kleine meisje van meneer Linh van Philippe Claudel. Wat is de waarheid?

Vader en dochter (7 jaar) varen van Denemarken naar Nederland. Voor vader is het de laatste etappe van een rondreis van drie maanden, voor dochter twee dagen avontuur. En avontuur is het zeker. Het verhaal is spannend en verwarrend en daardoor is het in een middag uit. Je moet gewoon weten hoe afloopt.

15 januari 2012

Nairobi heat

Opnieuw een boek van Netgalley: Nairobi heat van Mukowa Wa Ngugi. Een boek wat ik met interesse las. Een boek dat zowel een 'gewone' thriller/detective is als dat het me aan het denken zetten over Afrika en Amerika.

De verteller is de hoofdpersoon, de zwarte Amerikaanse Ishmael. Een blonde vrouw wordt door aangetroffen voor de deur van de Rwandese professor Joshua Hakizimana, tevens vredesactivist. Of toch niet?

De moord leidt naar Kenia, waar Ishmael met O op zoek gaat naar een eventueel verband met Joshua. Op hun zoektocht komen ze ook andere verdachte zaken tegen, waarbij Ishmael de Afrikaanse indrukwekkend beschrijft en ook hoe hij het zelf ziet, vanuit zijn Amerikaanse perspectief.

Het verhaal heeft een aantal onverwachte wendingen en leest heerlijk weg. Aanrader voor de liefhebber van het detective-genre.

08 januari 2012

Bleekers zomer

Leesgewijs is het jaar goed begonnen. In een niet al te drukke eerste week van januari had ik 's avond ruim tijd om te lezen. En gisteren had ik zowaar de tijd om weer eens een heel boek in een dag te lezen. Bleekers zomer van Mensje van Keulen is weliswaar niet al te dik, maar toch.

Het verhaal is geschreven in 1972 en zo voelt het ook aan. Willem Bleeker lijkt een wat oudere vader en ik schrik als ik merk dat hij slechts 32 is ('Vreemd te bedenken dat hij over acht jaar zelf veertig werd.'). Hij heeft een maagzweer, is continu moe, zit vastgeroest in z'n werk en eigenlijk is het een hopeloos geval. Het burgerleven kan hij niet aan, maar het wilde Amsterdamse leven van zijn vroegere vrienden al helemaal niet. Daar komt hij achter als hij besluit weg te lopen.

Het gehele verhaal beslaat slechts een paar dagen, de dagen dat hij vanuit Den Haag wegloopt naar Amsterdam, waar hij opgroeide. Hoewel zijn oude vriend Gerrie hem meteen accepteert, valt op hoeveel hun levens van elkaar verschillen. En geen van de beschreven levens is voor mij herkenbaar. Is dat omdat ik me in een ander milieu begeef of is de wereld echt zoveel veranderd in 40 jaar? Het zal wel een combinatie van beiden zijn.

Ik las het boek met interesse, maar het voelde ook ontzettend ouderwets aan. En hoewel ik geloof ik wel begrijp waarom dit boek in de Beste Debuutromans serie van de Volkskrant zit, het is geen boek wat ik middelbare scholieren voor hun lijst zal laten lezen. Dan is de lol van de Nederlandse literatuur er wel af (voor mij heeft het moeten lezen van dergelijke boeken er toch
zeker voor gezorgd dat ik lange tijd weinig tot geen Nederlandse literatuur las, hoewel dat volkomen onterecht is als je naar hedendaagse schrijvers kijkt).

01 januari 2012

2011 -> 2012

En alweer is er een jaar voorbij, het lijkt elk jaar wel sneller te gaan. Hoewel ik minder las dan de afgelopen jaren (maar 56), was het toch een goed leesjaar. Ik heb de Nederlandse literatuur opnieuw ontdekt en een aantal goede boeken gelezen. En dat ik minder las, tsja, in mijn vrije tijd was het gezellig drukker en de laatste maanden op m'n werk was het wat meer stressen.

De toppers van dit jaar (in chronologische volgorde):
* Suzanna Jansen - Het pauperparadijs
* Monique Roffey - The white woman on the green bicyle
* Bernard Schlink - The reader
* Tom Rob Smith - Kolyma
* Frank Westerman - De graanrepubliek
* Kees van Beijum - Dichter op de Zeedijk

Dit jaar wil ik echt meer klassiekers gaan lezen (zie mijn vorige post) en blijf ik ook de Nederlandse literatuur trouw. Wn dit jaar wordt het ook wel eens tijd voor de volledige Hitchikers guide (ik las ooit de eerste twee delen).

En verder zie ik wel wat ik allemaal tegenkom.