21 april 2010

Duistere bestemming

Even een dun boekje tussendoor, handig om in te lezen als ik 45 minuten in een sporthal rondhang. Misschien wel iets te spannend voor een avond, want helemaal rustig heb ik vannacht niet geslapen. Maar wat mij in mijn droomwereld overkwam kwam totaal niet overeen met hetgeen Carlijn in Duistere bestemming van Elisabeth Mollema overkomt.

Het begint op het moment dat ze vrijkomt, maar hoe komt ze opgesloten bij een gevaarlijke gek in huis? Dat verhaal was ik nog niet eerder in een boek tegengekomen, namelijk een man die zich totaal anders voordoet dan hij is. En daarbij volkomen doorslaat.

Redelijk spannend, aardig opgebouwd, misschien maar vaker iets van deze auteur lezen.

18 april 2010

This is how

Enkele maanden geleden las ik een erg lovende recensie van This is how van M.J. Hyland. Dit boek wilde ik zeker lezen. En toen werd het een Earlier Reviewer op Librarything en kreeg ik het ook nog! Gevolg: de verwachtingen waren hoog gespannen. En hoewel het boek zeker niet slecht is, had ik iets heel anders verwacht. Iets sprankelenders, iets originelers.

Neemt niet weg dat ik het grootste gedeelte van het boek binnen anderhalve dag gelezen heb, dus meeslepend was het zeker. Hoe geïsoleerd kun je zijn als jonge twintiger? Patrick Oxtoby laat zien dat dat heel erg kan zijn. Verloving verbroken, nieuwe baan ver weg, wonen in een pension, huisgenoten die je niet echt serieus lijken te nemen.

En dan komt er een fataal ogenblik en zonder veel moeite - en ongewenst - vermoord Patrick een huisgenoot. Over de gevolgen mogen we lezen. Het leven in de gevangenis. Vreemde celgenoten, die toch ook erg vriendelijk zijn. Onbetrouwbare bewakers. Pro deo advocaten die niet echt hun best lijken te doen. De jury die subjectief overkomt (maar dat kan ook mijn interpretatie zijn, ik ben blij dat er in Nederland geen jury rechtspraak is). Aangrijpend verteld.

En hoewel Patrick een loner is en inderdaad iemand heeft vermoord, heb je met name medelijden met hem. Dit heeft hij ook niet verdiend. En dat is knap, dat je als lezer die sympathie krijgt.

12 april 2010

Eerst grijs dan wit dan blauw

Al weer jaren geleden kocht ik het boek Eerst grijs dan wit dan blauw van Margriet de Moor. Toen geïnspireerd door een recensie van De kegelwerper. En daarna is het boek in de kast beland. Pas vorige week besloot ik het eindelijk te lezen. Ik had geen idee meer waar het over zou gaan...

Het verhaal speelt rond vijf hoofdpersonen: Erik en Nellie, met hun zwakbegaafde zoon Gaby, en Robert en Magda. Bevriende gezinnen, maar ook weer niet altijd. Mysteries. Waarom is Robert de laatste tijd zo stil? Waar is Magda tijdens haar jarenlange afwezigheid een tijd terug, geweest? Hoe heeft Magda Gaby weten te benaderen en geïnteresseerd gekregen voor de sterrenhemel? Waarom is de relatie tussen Erik en Robert soms zo kil?

Vragen die niet allemaal beantwoord worden, slechts enkelen wel. Het verhaal is verteld vanuit de gezichtspunten van de verschillende hoofdpersonen. Allemaal in een deel van het boek, waarbij Nellie en Gaby 'samenwerken'. Mysteries worden zo steeds duidelijker.

Interessant opgebouwd, mooi geschreven. Waarom het verhaal me zo langzaam pakte is me een volkomen raadsel....

10 april 2010

Een vreemde kostganger in mijn hoofd

Een vreemde kostganger in mijn hoofd is een boek met columns geschreven door Alzheimer-patiënt Evert van Rossum. Interessant omdat ik de ziekte van relatief dichtbij gezien heb en er niks van begreep. Van buitenaf is waarschijnlijk ook niet te begrijpen hoe iemand deze ziekte ervaart.

Evert vertelt openhartig over zijn 'vriendje Alzheimer' (een benaming waar ik eerlijk gezegd de kriebels van krijg, maar goed). Daardoor wordt het beeld van de ziekte wel wat duidelijker. De verstrooidheid, het doorhebben dat je minder kunt. Indrukwekkend.

Wel rustig aan lezen, want aangezien het columns zijn, wordt nog wel eens iets herhaald.

05 april 2010

De uitvreter / Titaantjes / Dichtertje

Het boek, of eigenlijk de drie novellen, van De uitvreter / Titaantjes / Dichtertje van Nescio had ik gedacht tijdens de boekenweek te lezen. Natuurlijk weer niet gelukt, zoals elk jaar met het boek waarop het thema van de boekenweek gebaseerd is. De afgelopen dagen las ik het wel.

Als fan van Elsschot had ik er meer van verwacht. Heel erg onder de indruk was ik niet. Ik heb wel geglimlacht om het gedrag van Japi, de uitvreter. En ik kan me ook nog wel voorstellen dat het boek in de tijd het verscheen modern was. Maar dat is er nu wel af. Toch jammer dat het Nederlands zoveel verandert is die relatief korte tijd. Met Engelse boeken is dat probleem veel minder.

01 april 2010

The ritual bath

The ritual bath van Faye Kellerman is de eerste detective in de serie over Peter Decker en Rina Lazarus. Geschreven in de jaren '80. Ondertussen bestaat de serie uit 18 delen. En in geloof dat ik de overige 17 graag wil lezen.

Het verhaal zelf is niet heel bijzonder of anders dan andere detectives. In hoofdstuk 1 wordt een vrouw verkracht, in de rest van het boek wordt de dader gezocht. Maar het verhaal speelt in een Joodse omgeving. En er ontstaat iets tussen detective Peter en Joodse getuige Rina. Hoe gaan ze daar mee om? En wordt de dader gevonden?

Ook gespannen liefdesverhalen tussen detective en getuigen komen vaker voor. De geloofskwestie maakt deze alleen toch anders.

Verder zit het verhaal goed in elkaar. Tot het einde zijn er meerdere verdachten en wordt je op het verkeerde been gezet. Een goede detective dus, die lekker weg leest. Binnenkort ook beginnen aan de boeken van haar man Jonathan en haar zoon Jesse.