29 juli 2012

The man in the empty boat

Dit boek koos ik redelijk willekeurig van Netgalley. Waarschijnlijk werd ik vooral getriggerd door de cover. Dergelijke tekeningen trekken mij vaak wel. Daarom had ik ook geen idee waar The man in the empty boat van Mark Salzman over zou gaan toen ik er aan begon.

Het bleek een biografie te zijn over een periode in het leven van de schrijver dan het schrijven niet wil lukken en dat zijn zus ernstig ziek wordt. En hierbij vertelt hij heel open en uitgebreid over het altijd heersende gevoel van angst dat hij heeft en dat in de familie zit. Het is zo erg dat hij zelfs angstaanvallen krijgt.

Hoewel het een tragisch verhaal is, is het niet zwaar om te lezen. En het is zo geschreven, dat je alleen maar verder wilt lezen en verder wilt gaan. Geraakt door deze schrijfstijl ga ik op zoek naar zijn fictie.

23 juli 2012

Dagboek van gênante momenten

Er zijn van die momenten dat je echt niet meer energie hebt dan voor chicklit, thrillers en stapels tijdschriften. In zo'n fase zit ik even. Ook niet erg, want ook daarvan heb ik het een en ander in m'n kast staan. De keuze viel eerst op Dagboek van gênante momenten van Robyn Harding.

De hoofdpersoon Kerry Spence wordt vergeleken met Bridget Jones. Ze is inderdaad grappig en hilarisch, maar Bridget is toch beter. Dat wil niet zeggen dat ik dit boek niet met plezier las. Kerry werkt bij een marketingbureau, maar heeft het daar niet bepaald naar haar zin. Gelukkig heeft ze de uitbundige homo Trevor als collega, met wie ze over alles kan roddelen. En dan is er nog die ongeveer verbroken relatie met Sam. Volgens haar moeder de perfecte man voor haar. Maar is dat wel echt zo? Haar terepeut probeert haar in te laten zien dat het misschien toch anders zit.

Een redelijk voorspelbaar verhaal, maar daarom niet minder goed. Lekker vlot geschreven en veel humor. Heerlijk op momenten waarop heel veel andere dingen niet lijken te lukken.

17 juli 2012

De lachende politieman

Deel 4 in de serie van Sjöwall & Wahlöö over Martin Beck: De lachende politieman. Een bus vol mensen wordt gedood. Is dit een terreurdaad? Maar wat deed politieman en collega Stenström in die bus?

Opnieuw een prima detective. Langzamerhand wordt duidelijk wat er gebeurd is, waarbij gegraven moet worden in het verleden. Veel meer heb ik er niet over te zeggen. Een fijne serie die lekker wegleest.

10 juli 2012

The bookbind

De afgelopen tijd las ik weer eens een Kindle single op mijn telefoon. Deze keer was het The book bind van Saskia de Rothschild. Een  boekje over een kleine drukkerij, The ugly ducking, die zich richt op bijzondere proza en poëzie, met name uit Oost-Europa. Alles drukken ze met de hand en daardoor dus ook in kleine oplages. Daaruit volgen geen grote winsten, wel veel voldoening.

Het boekje is informatief, maar was niet echt iets voor mij. Ik ben geen bestseller-fan, maar deze uitgever is me toch iets te specifiek. En ik ga meestal niet voor hardbacks, maar voor dunne paperbacks die ik eenvoudig overal mee naartoe kan nemen. Oftewel, deze mooie uitgaven zijn aan mij niet echt besteed. Wel mooi om te lezen dat mensen er zo voor kunnen gaan.

08 juli 2012

Heren van de thee

Het boek Heren van de thee van Hella Haasse las ik in de read-along van Iris on books. Helaas kwam het er door omstandigheden niet van om het boek op tijd uit te lezen en lukte me het al helemaal niet om er ook over te bloggen.

Als tiener was ik helemaal niet geïnteresseerd in geschiedenis. Bij Nederlands liet ik boeken van Haasse dan ook links liggen. In de loop van de tijd is dat wel wat veranderd en ik las dit boek met plezier en interesse. Over Indonesië en Nederlands-Indië weet ik erg weinig en met dit boek heb ik weer wat geleerd over de koloniale periode.

We volgen Rudolph van Kerkhoven naar Nederlands-Indië, waar hij graag aan de slag wil in de plantages. Zijn ouders zijn er al, maar hij maakt eerst zijn studie in Delft af. Hij voelt zich alleen wel wat achtergesteld. Aangezien veel van het verhaal in zijn perspectief verteld  wordt, weet ik niet zeker of dat terecht is of dat hij wellicht iets te veel van zichzelf verwacht. Toch geef ik hem het voordeel van de twijfel.

Het leven in Nederlands-Indië is niet makkelijk. Thee-oogsten brengen wisselende opbrengsten en er zijn veel familieverwikkelingen die het niet makkelijker maken. En niet iedereen is daar tegen bestand.

Ik denk dat het verhaal representatief is voor de tijd rond 1900. Door naar een familie te kijken, is het eenvoudig om me in te leven. In de toekomst wil ik zeker meer van Haasse lezen.

Dit boek las ik in het kader van Dutch Lit Month, gehost door Iris on books