23 oktober 2011

Ella Minnow Pea

Ella Minnow Pea van Mark Dunn is een boek in brieven. En het speelt zich af op een verzonnen eilandje voor de kust van de VS. De belangrijkste zin in het boek is The quick brown fox jumps over the lazy dog.

De bedenker, Nollop, wordt vereerd op het eiland en de zin hangt aan een muur in de stad. Maar dan beginnen er letters te vallen. De raad ziet hierin de macht van Nollop. Deze letters mogen niet meer worden gebruikt of gezien. Hoewel de eerste letter, de 'z', het schrijven nog redelijk eenvoudig houdt, heeft het grote gevolgen. Bijna alle boeken moeten uit de bibliotheken worden verwijderd...

De raad gaat ver, een paar keer een gevallen letter gebruiken betekent verbanning. De enige redding is het opstellen van een zin met alle letters, maar dan met slechts 32 karakters in plaats van 35.

Een goed verzonnen verhaal en goed uitgewerkt. Ik heb met plezier gelezen hoe men probeert te overleven. En het leest lekker snel met die brieven. Wel maak ik hierdoor minder contact met de hoofdpersonen. En ik ben erg slecht in het lezen van titels, aanhef en groet. Mijn probleem, maar daardoor mis ik wel eens over wie het gaat. Dit boek is een aanrader voor mensen die houden van taalspelletjes.

18 oktober 2011

De familieblues

Ik weet niet of ik ooit zelf een boek van Yvonne Kroonenberg zou kopen, maar ik kreeg De familieblues voor mijn verjaardag. En ik heb met er toch een paar uur mee vermaakt en weer eens nagedacht over familie.

Het boek bestaat uit korte hoofdstukken, allemaal gerelateerd aan specifiek familielid: moeders, vaders, broers, zussen, opa's, oma's, ooms, tantes en ook tweelingen, familievetes en schoonmoeders. Alle anekdotes zijn autobiografisch of opgetekend naar contact met vrienden en vreemden. Elk hoofdstuk bevat wel iets herkenbaars. En gelukkig ook een heleboel dingen die gelukkig in m'n familie niet voorkomen.

Misschien in het dagelijks leven niet bijzonder hecht, als we elkaar nodig hebben zijn we er. En we hebben ook veel lol samen, zolang het maar niet te vaak is. Zo slecht heb ik het dan toch niet getroffen...

16 oktober 2011

Nieuwe buren

Tsja, wat moet ik van Nieuwe buren van Saskia Noort zeggen? Het was prima om naar te luisteren, maar ik heb zeker geen nieuwe favoriete auteur gevonden. Ik ben echt niet tegen seks in een boek, maar dit was me toch iets te expliciet.

Het verhaal: Het boek begint met vier vermoorde mensen in een vakantiehuisje en een nog rondkruipende baby. Hoe is dit zo gekomen? Dat is waar de rest van het boek over gaat.

Het is het verhaal van Eva en Peter. Net verhuisd, in een periode waarin Eva een miskraam krijgt. En Peter heeft lui zaad. Maar Eva wil niets liever dan een kind en komt niet over het verlies heen. Dan ontmoeten ze de nieuwe buren, Steef en Rebecca, een wat losgeslagen stel met weinig normen qua seksualiteit. Plus dat Steef een posttraumatische stress stoornis heeft. Je raadt het al, dat kan niet goed gaan... Al mijlenver zie je aankomen wat er gaat gebeuren, de enige vraag blijft wie de dader zal zijn. Dat is ook meteen de enige reden om door te gaan met luisteren.

Over het audioboek: Dit verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van zowel Eva als Peter, in afwisselende hoofdstukken. Doordat het hele boek door een vrouw werd voorgelezen, was ik af en toe even kwijt dat Peter aan het woord was. In dergelijke boeken zou het handig zijn om twee vertellers te hebben.

11 oktober 2011

Head over heel

Kort geleden las ik nog een boek van een Franse die in Nederland kwam wonen. Nu las ik, toevallig, een boek van een Australiër die emigreert naar Zuid-Italië (in de hak van de laars). Ik las Head over heel van Chris Harrison. Gekregen via Netgalley. Een heerlijk ontspannend boek.

Chris wordt verliefd op Daniela, die hij ontmoet in Dublin. Na wederzijdse bezoekjes besluit hij, in ieder geval tijdelijk, naar Zuid-Italië te emigreren. Hij verhaalt met veel humor en zelfspot zijn belevenissen. Het leren van de taal en de gewoonten. Het leren omgaan met het alleen dingen gedaan krijgen als je mensen kent, hoezeer hij er ook tegen is.

Het boek is bevestigd de vooroordelen die ik had over Italië. En dat is misschien juist wel relaxed. Gewoon een erg leuk boek.