30 juni 2007

Kroniek van een aangekondigde dood

Een echte Gabriel García Márquez: Kroniek van een aangekondigde dood. Meteen waren mijn gedachten weer terug bij Honderd jaar eenzaamheid. Dezelfde mysterieuze, geladen sfeer. Dezelfde mooie schrijfstijl. En surrealistisch.

Het draait allemaal om de moord op Santiago Nasar, de moord waarvan de hele stad op de hoogte was, behalve hij zelf (tot dat het te laat was), want iedereen dacht dat een ander het hem wel zou vertellen. En er was helemaal geen reden voor om hem te vermoorden, eerwraak op de verkeerde! En verder is het een ongelukkige samenloop van omstandigheden en mensen die net de verkeerde dingen doen op het verkeerde moment, zodat Santiago het inderdaad niet overleeft.

Bij de uitgave die ik las zat Het verhaal van het verhaal toegevoegd, oftewel, waar komt het vandaan. En deels zit er iets waargebeurds is, ben ik nu achter. Ik weet alleen niet of ik dat wil geloven, hoewel de echte wereld, zoals in dit boek ook al een keer werd aangehaald, vaak vreemder is dan we zelf kunnen verzinnen.

29 juni 2007

Duijkers Dossier

Eerder schreef ik hier al over de luisterboeken van de KRO. De eerste heb ik nu geluisterd, Duijkers Dossier van John Brosens. Aan het begin moest ik even wennen aan het sterke zuidelijk accent (tsja, ik blijf nou eenmaal een Groninger), maar het past prima bij het verhaal dat zich in Zeeland afspeelt.

En het is een klassieke thriller/detective: 2 moorden, die door elkaar aan het licht komen, maar hebben ze ook met elkaar te maken? En de pers, loopt die de politie in de weg of helpt ze een handje? Was het een echt een ongeluk? Was het zelfmoord? Is het slachtoffer echt zo onschuldig als dat hij lijkt?

En daar doorheen verweven het persoonlijke verhaal van de belangrijkste speurders.
Dus misschien geen meesterlijke literatuur, maar een heerlijk verhaal om naar te luisteren terwijl je boterhammen smeert en je bakje muesli leeg eet.

27 juni 2007

The shadow of the wind

Literatuur en spanning, met een mysterieus tintje, in één boek: The shadow of the wind van Carlos Ruiz Zafón. Een bestseller die terecht een bestseller werd. Goed geschreven en het verhaal houdt tijdend het lezen mogelijkheden om zelf mee te denken over wat er nou precies aan de hand is. En dat wil je vanaf het begin weten, waarom is het boek dat Daniel uit de 'Begraafplaats van Vergeten Boeken' haalt zo bijzonder en waarom zit iedereen er achter aan?

En daar kom je pas in de loop van het verhaal achter, speurend door het Barcelona van de jaren 50. En het lijkt echt een klassiek boek, terwijl het nog maar een paar jaar oud is. Deels waarschijnlijk veroorzaakt door de sfeer van oude boekhandels (waar ik overigens ook in het echte leven van kan genieten) en oude, (bijna) leegstaande gebouwen. En de altijd rondwandelende politie en tijdrovend treinreizen naar Parijs. Het speelt zich echt in het verleden af.

En tijdens de speurtocht leren we steeds meer mensen kennen en komen we meer te weten over de mysterieuze schrijver, Julián Carax, die het boek dat Daniel leest, schreef.

20 juni 2007

Afgunst

Nog even een stukje lezen, 's avonds tegen elven, dan rustig gaan slapen. Dat dacht ik een paar dagen terug bij het lezen van Afgunst van Saskia Noort, het geschenk dat je deze maand krijgt vanwege de maand van het spannende boek. Al snel zag ik dat ik het in een uurtje uit zou kunnen lezen, dus dat deed ik. En hoewel ik weet dat ik geen spannende films moet kijken 's avonds laat, had ik nog nooit een nachtmerrie gehad van een boek. Tot die avond...

Al tijdens het lezen merkte ik dat het waarschijnlijk wel eens mis zou kunnen gaan 's nachts. Ik voeld me al misselijk bij de beschrijven van wat ontvoerder Ernst met zijn ex Susan deed. En hoewel Susan m'n type niet is, ik was bezorgd om haar. Een spannend boek, goed omdat je zowel de gedachten van Ernst als van Susan ziet. En door de geringe dikte niet vervelend, wat bij Saskia Noort nog wel eens wil gebeuren, heb ik gelezen. Maar hier dus niet. Dit is een sterk verhaal, alleen wel wat voorspelbaar.


Over het algemeen weet ik niet zo goed wat ik met het genre thriller moet. Ik kan er erg van genieten, maar het lijkt steeds weer 'meer van hetzelfde'. Of lees ik de verkeerden, omdat ik alleen de aanbiedingen koop? Vandaag wel de Thrillergids 2007 van Vrij Nederland gekocht. Hopelijk wordt me daarmee wat duidelijk wat goed is en wat niet. Hoewel ik al zag dat de Da Vinci Code 5 sterren kreeg, geen goed voorteken... Suggesties zijn dus welkom.

18 juni 2007

Radioverhalen en luisterboeken

Luisteren naar voorgelezen verhalen, nieuw is het niet, als kind had ik al de Luistersprookjes: cassetebandjes plus een boek, en een pingeltje als je de bladzijde moest omslaan. Maar op een gegeven moment wordt je er te oud voor en pak je alleen de boeken nog uit de kast. Maar opeens komt het weer terug in je leven, zoals in het bestaan van de luisterboeken.

Toen het luisterboek opkwam, snapte ik daar weinig van, zelf lezen is toch veel fijner? Ondertussen begin ik het een beetje te begrijpen. Best handig, een CD als je in de auto zit, denk ik, ik kan niet rijden... Zelf een luisterboek kopen kan ik me nog niet voorstellen, maar als ik zomaar kan downloaden wil ik dat soort dingen best eens proberen, zowel als verhaal als als boek.

Eerst de verhalen. In mijn I-tunes staat al een geruime tijd de podcast van Radioboeken, een initiatief van het Vlaamse radioprogramma de Buren en ondertussen ook door de VPRO uitgezonden. Het zijn korte verhalen, van verschillende Vlaamse en Nederlandse auteurs, die niet op papier verschijnen. Hoewel korte verhalen niet echt mijn genre zijn, ben ik toch al wat boeiende verhalen tegengekomen.

En dan is er het echte luisterboek. De KRO heeft zijn Detective maand en het is nu de maand van het spannende boek. Daarom heeft de KRO besloten om de hele maand lang elke week een luisterboek beschikbaar te stellen. Een goede mogelijkheid om het eens te proberen. Op m'n mp3-speler luister ik nou tijdens m'n ontbijt, de afwas (en allerlei andere momenten waar een verhaal luisteren prima gaat, maar een boek lezen niet) naar Duijkers Dossiers van John Brosens. Prettig om naar te luisteren en spannend. Binnenkort zal ik vast nog op dit boek terugkomen.

Ik kan me niet voorstellen dat een luisterboek ooit het echt boek gaat vervangen, voor mij in ieder geval niet. Ik namelijk niet stil zitten en naar een verhaal luisteren, dan heb ik liever een boek in m'n handen. Maar een mooie aanvulling is het wel.

17 juni 2007

De zevende hemel

Ongeloofwaardig blijven ze, de thrillers over premiejaagster Stephanie Plum van Janet Evanovich. Deze keer las ik De zevende hemel en heel veel verschild het verhaal niet van Het achtste wonder, die ik hier eerder beschreef. Trouwens, de titels van deze reeks betekenen ook weinig, alleen dat het nummer van de reeks erin wordt verwerkt.

Opnieuw moet Stephanie iemand opbrengen, deze keer een oude man (Eddie DeCooch), die steeds maar weer weet te ontsnappen, maar af en toe ook persoonlijke gesprekken met haar aangaat. En aangezien Eddie de oma van Stephanie wel mag en weet hoeveel die twee van elkaar houden, kan hij haar mooi ontvoeren. Niet dat oma dat erg vindt, die is wel in voor wat avontuur.

En verder wordt het verhaal bevolkt door wat vage vrienden van Stephanie, die ook op onhanide manier btrokken raken bij het opbrengen van Eddie. Al met al af en toe best een beetje spannend, maar verder vooral grappig en vooral onvoorstelbaar. En toch blijft het prima leesvoer, voor zo af en toe....

11 juni 2007

Saramaccaanse vertellingen

De Saramaccaanse vertellingen uit het gelijknamige boek van Loes Trustfull-Woodruff zijn een combinatie van geschiedenis, volksverhalen en sprookjes. Alle verhalen zijn verteld door Saramacaners in Suriname, woonachtig in het binnenland. De meeste verhalen worden al generaties lang doorgegeven.

Het is een leuk boekje. Niet alle verhalen zijn boeiend en ik heb niet zoveel met winti, maar toch leuk om het te lezen. Hun levenswijze wordt voor mij zo wel weer iets duidelijker. En het boekje wisselt wat meer 'documentaire-achtige' verhalen netjes af met fictie, een mooie balans. En meestal slechts enkele pagina's, goed voor tussendoor.

Voor mensen die geïnteresseerd zijn in de Surinaamse culturen zeker interessant. Ik denk alleen niet dat het in Nederland te koop is...

10 juni 2007

Peter Pan

Hoewel ik dacht dat ik vroeger de film Peter Pan wel gezien had, dan heb ik me die óf verkeerd herinnerd óf het is geen precieze weergave van het boek van J.M. Barrie óf ik ken alleen de trailer. In ieder geval wil ik hem binnenkort wel (weer) eens kijken, nu ik het boek gelezen heb. Een kinderboek van zo'n honderd jaar uit. En dat straalt het ook wel uit, af en toe wat betuttelend en een soms irritante alwetende verteller. En het willen hebben van een gezin voor een jong meisje, wel heel erg volgens het rolmodel.

Ik dacht dat Peter Pan een aardige jongen was en de kinderen alleen in een droom een nachtje meenam, maar eigenlijk vond ik Peter een irritante, arrogante jongen en de kinderen werden zelfs ontvoerd. Een minder vrolijk kinderboek dan ik verwacht had. Hoewel, de avonturen op Never-Never-land zijn natuurlijk geweldig, jongetjes die blij zijn dat ze eindelijk een moeder hebben in Wendy, die eigenlijk net zo oud is als zij, en uiteindelijk kapitein Hook wordt natuurlijk verslagen.

De reis van de lege flessen

Hoe is het om als vluchteling in een land met totaal andere normen en waarden terecht te komen en ook de mensen niet te kunnen verstaan? Dat is te het onderwerp van De reis van de lege flessen van Kader Abdolah. Een mooi geschreven boek, met veel korte zinnen en wisselend verhaal per alinea, het thuisland en het buitenland worden daarin met elkaar vergeleken.

Bofazl is gevlucht en woont nu in een dorpje aan de IJssel, met z'n vrouw en kind, maar die komen alleen zijdelings in het verhaal voor, vooral omdat zij al beter Nederlands spreken dan Bofazl. Tussen Bofazl en buurman René ontstaat een vriendschap, allebei liggen ze een beetje buiten de maatschappij. René is homoseksueel, leeft van een uitkering, drinkt, en dus eigenlijk alles wat in het vaderland van Bofazl wordt verafschuwd. Dat wordt ook pijnlijk duidelijk als Bofazls moeder een tijdje op vakantie langskomt.

Uiteindelijk is het boek over een vluchteling die hard werkt om bij de maatschappij te horen, maar toch een einzelgänger blijft, ook in z'n gezin. En ik vermoed dat dit bij veel vluchtelingen het geval is, helaas.

De Volkskrant-uitgave die ik van dit boek heb, is aangevuld met 4 verhalen uit eerder bundels van Abdolah, met hetzelfde thema. Abdolah zoekt vooral naar overeenkomsten en verschillen tussen vaderland en tegenwoordig thuisland. Daarvoor laat hij meerdere keren een familielid uit het vaderland overkomen. Goed idee, maar als je dat in 5 verhalen 3 keer tegenkomt wel een beetje voorspelbaar. Maar daarbij blijft het een goede schrijver. En aangezien Het huis van de moskee nummer 2 staat op beste Nederlandse boeken ooit, vermoed ik dat ik dat nog wel eens ga lezen.

03 juni 2007

The lost boy

Na deel 1, A child called 'it', heb ik nu deel 2, The lost boy, van de trilogie van Dave Pelzer gelezen. En zoals ik een maand geleden al voorspelde, deel 3 zal ik waarschijnlijk nooit lezen, of ik moet het al toevallig tegenkomen. Maar wat mij betreft is het verhaal nu wel af.

Deel 1 ging over het leven van David als kind, zwaar mishandeld door zijn moeder. Deel 2 gaat verder met zijn tienerjaren, doorgebracht in verschillende pleeggezinnen. Waar David het moeilijk heeft zich aan te passen aan het normale leven. En in een tijd waarin pleegkinderen nog werden uitgesloten in de maatschappij. Van een leien dakje gaat het leven voor David dus niet. Problemen, jeugddetentie, weer een nieuw, tijdelijk pleeggezin. Maar toch weet hij zich er door heen te vechten. Komt voor zichzelf op en heeft de discipline om al jong aan zijn toekomst te denken door te gaan werken en weet bij de luchtmacht te komen, waar deel 3 over gaat.

Het verhaal van David maakte voor mij veel duidelijk over pleeggezinnen. Een kind wordt van hot naar her gesleept, en krijgt het daarbij moeilijk om te hechten. Maar toch is David positief, nog langer bij zijn echte moeder zal waarschijnlijk z'n dood hebben betekend...

Het proces

Een verontrustend boek, waarbij aan het eind nog niet duidelijk is wat er precies aan de hand is: Het proces van Franz Kafka. Door wie wordt K. vervolgd? Waarvoor wordt K. vervolgd? Dat wordt niet duidelijk, maar wel dat het zo is en dat het geen makkelijk proces is.

De sfeer in het boek is geheimzinning. Het verhaal is absurdistisch. Het deed me denken aan de Kellner en de levenden van Simon Vestdijk. Ook daar is sprake van een oordeel. En bij Vestdijk is dat oordeel nog duidelijk aan God toe te schrijven, bij Kafka zou het kunnen, maar het kan ook een geheime wereldlijke macht zijn. En misschien is dat wel het verontrustende. Stel dat het zou kunnen, dat je zomaar wordt gearessteerd en je niet te weten komt waarom. Waardoor je je dus niet kan verdedigen. En tegen wie? En het ergste, voordat je gearresteerd werd, wist je niet eens van het bestaan van dergelijke instantie. Maar tijdens het proces, blijken er wel heel veel mensen bij betrokken te zijn.

Hoewel het verhaal nogal afstandelijk is geschreven, is het meeslepend. De stijl van Kafka sprak me erg aan. Mooie zinnen, ingewikkelde maar kloppende redeneringen, onbegrijpelijk verhaal en toch meeslepend. Ik dus nog wel eens wat meer van Kafka lezen, maar weet niet veel over hem. Goede suggesties voor ander goed werk van hem zijn dus meer dan welkom!