15 februari 2013

De kat die in- en uitschakelde

De kat die in- en uitschakelde is alweer het derde deel in de reeks rond journalist Qwilleran van Lilian Jackson Braun. Deze keer begeeft hij zich in Junktown. Een beetje per ongeluk, want hij verwacht junks en zwervers, maar komt al snel tot de ontdekking dat hier antiek verhandeld wordt. Niet helemaal zijn gading, maar gelukkig is er weer een verdachte dode...

En natuurlijk gaat Qwilleran, samen met zijn katten, op onderzoek uit en ontdekt wat er zoal speelt in Junktown. Opnieuw prima vermaak, een leuke puzzel en lekker ontspannend.

12 februari 2013

Life of Pi: de film

Het is alweer ruim twee weken geleden dat ik de film Life of Pi zag. Hoelang het is geleden dat ik het boek las, weet ik niet. Ik weet alleen dat dat was voordat ik blogte. De film en het boek met elkaar vergelijken is dan ook moeilijk. 

Wat ik me van het boek vooral herinner, is dat het me in verwarring achterliet. Wat was er nou eigenlijk gebeurd? Die schipbreuk, ja, die geloof ik wel. Maar wat gebeurde er daarna. Overleeft Pi op het schip met een aantal dieren? Of overleeft hij door zijn fantasie? Ook na de film blijft deze twijfel. Welk verhaal is waar?

De film vond ik ontzettend indrukwekkend en het gebruik van 3D was erg goed gedaan. Ik was af en toe echt bang zeeziek te worden op dat schommelende bootje en zo'n tijger is echt eng als hij op je afkomt.

Wat me alleen opviel - en enigszins tegenviel - is de grote rol die religie speelt in het verhaal. Uit het boek kan ik me dat niet herinneren. Maar desalniettemin is deze film een aanrader, ongeacht of je het boek wel of niet gelezen hebt.

10 februari 2013

Pil

Zoals veel van de boeken die ik lees, stond Pil van Mike Boddé al jaren in de kast te wachten. Bij veel boeken vraag ik me af waarom is ze toch niet eerder gelezen heb. Deze keer was het blij dat het een paar jaar heeft staan wachten. Niet omdat het boek me eerder minder geïnteresseerd zou hebben, maar omdat het me nu flink wist te raken. 

De dip die ik vorig jaar had is absoluut niet te vergelijken met de zware depressie de Mike heeft meegemaakt en beschrijft. Die stelt heel erg weinig voor bij de beschreven zwarte jaren. Maar er komen momenten in het boek voor, zoals het keerpunt dat hij beschrijft door te accepteren wat er aan de hand is, die me bekend voorkomen. Dit zorgde ervoor dat het boek hard bij me binnenkwam en ik sommige dingen opnieuw beleefde. Heftig, maar het gaf me opnieuw zelfinzicht. En toen ik vanmiddag aankwam bij de hoofdstukken waarin Mike de juiste medicijnen krijgt en opknapt, werd ik zelf ook meteen weer stukken vrolijker. Ongelofelijk om zo toch zo mee te leven, dat was een paar jaar geleden waarschijnlijk niet gebeurd.

Naast al de nare gebeurtenissen is het vaak ook erg grappig. Dan komt de grappige, doordravende Mike aan het woord zoals hij ook is in de Mike & Thomas show. En dat maakt dit boek ook erg leesbaar, ondanks het zware onderwerp. Een geweldige inkijk in wat een depressie met iemand doet, een aanrader voor iedereen die iets van dit onderwerp wil begrijpen.



Dit is het 1e boek dat ik las voor "Ik lees Nederlands!"