20 oktober 2009

De toerist

Een verjaardagcadeautje met een toepasselijke titel als je een paar dagen later op vakantie gaat: De toerist van Olen Steinhauer. Helaas niet helemaal mijn smaak. CIA, spionage, complottheoriën, dat zijn dingen die voor mij niet echt zijn weggelegd.

Toch las het boek erg prettig en snel. Iets te veel details, die er niet allemaal toe doen, maar verder vlot geschreven. Dus voor degenen die van dit soort verhalen houden waarschijnlijk een goed boek. Voor mij helaas wat minder. Ik ben meer van de detectives. Ik kijk dus ook wel Britse detectives en geen Amerikaanse NCIS, CIA e.d. series.

17 oktober 2009

Land van sterren

Op vakantie naar Jordanië. En als ik op vakantie ben lees ik graag iets wat zich in dat land afspeelt. Dat was alleen deze keer makkelijker gezegd dan gedaan. Alleen het boek Land van sterren van Annie Caulfield kon ik vinden. Met als ondertitel Reizen en liefde in Jordanië was me al wel duidelijk dat het niet meteen mijn type boek was, maar prima voor een volgeplande groepsreis. En dat bleek inderdaad het geval.

Het boek beschrijft een liefde tussen Annie (Brits) en Rathwan (Jordaanse bedoeïen). Ze hebben elkaar ontmoet als hij haar tijdens een reis gidst door Amman. Het verhaal is vooral een liefdesroman die de verschillen tussen de culturen beschrijft.

Dit boek verscheen in 1997 en beschrijft het de cultuur van de jaren daarvoor. De laatste decennia is Jordanië echter vrijer geworden (meer westers), waardoor het beschreven beeld niet helemaal overeen komt met wat ik zelf ervaren heb. Als vrouw alleen is Jordanië misschien niet de eerste keus, maar je zou het kunnen doen. En aan toeristen is men tegenwoordig wel gewend.

Leuk is dat ik me de beschreven plaatsen voor de geest kan halen en dat ook een deel van de geschiedenis van het land wordt verteld. Verder is het het verhaal van een zoveelste hopeloze liefde, niet iets waar ik iets mee kan.

04 oktober 2009

De cementen tuin

Soms is het gewoon weer tijd voor een boek van Ian McEwan. Tot nu toe bevallen ze me altijd, ondanks (of misschien juist door) de grimmige, dreigende sfeer. Deze keer las ik De cementen tuin, een dun werk, maar niet minder indrukwekkend.

Als kort na elkaar de vader en moeder van Jack, Julie, Sue en Tom overlijden, besluiten ze de dood van hun moeder verborgen te houden. Want uit elkaar willen ze niet en ook niet naar een tehuis. En ze hebben, toen moeder ziek was, al de hele tijd voor zichzelf gezorgd. En aangezien toch al geen contact hebben met andere mensen dan hooguit wat mensen op school valt het niemand op dat moeder er niet meer is.

Het verhaal is nogal luguber en dreigend. Iets wat voor McEwan wel normaal is. En hoe onwaarschijnlijk sommige dingen ook zijn, op de een of andere manier is het ook weer voor te stellen. Ik blijf fan.

01 oktober 2009

Gerechtigheid

Hoewel het niet mijn plan was om meteen na De vrouw die met vuur speelde van Stieg Larsson Gerechtigheid te lezen, was het tweede deel van de trilogie nog zo spannend dat deel 3 meteen volgde.

Dit deel gaat verder waar deel 2 stopt, met Lisbeth Salander in het ziekenhuis, in levensgevaar. En dat maakt het meteen spannend. Verder is dit deel anders dan de eerdere delen. Er hoeft geen moord opgelost te worden, maar een rechtzaak over mensenrechten moet worden gewonnen. En ook dat is spannend als er geheime clubjes rondzweven.

Helemaal realistisch is het niet meer, ik verwacht dat een zaak als deze door alle vormfouten zo van tafel wordt geveegd. Maar dat geeft niet, het verhaal is spannend en alle eindjes komen bij elkaar.