26 december 2010

Encyclopedie van nutteloze feiten

Een boek voor tussendoor, af en toe een paar bladzijden, de Encyclopedie van nutteloze feiten, samengesteld door Hein Meijers. Wat wetenschappelijk feiten, die best nuttig zijn en ook echt zinloze feiten als wie het wereldrecord kussen houdt en hoe lang dat duurde. Veel zal ik er waarschijnlijk ook niet onthouden, maar het was wel een grappig boekje.

Moord in het vliegtuig

Een ideaal boek voor 2 x 4 uur treinen: Moord in het vliegtuig van Agatha Christie. Een mysterie met Hercule Poirot. Madame Giselle wordt vermoord in het vliegtuig van Frankrijk naar Engeland. Toevallig is Poirot ook aan boord, maar heeft natuurlijk niets gezien. Scotland Yard komt er niet uit en Poirot wil zijn naam zuiveren. Op zoek dus naar de moordenaar, die hij, zoals het hoort, natuurlijk vindt.

Door het beperkte aantal mogelijkheden van moordenaars, doet die verhaal denken aan de oriënt-express. En toch is het weer heel anders. Opnieuw heb ik weer niet door wie het heeft gedaan (maar had wel ideeën). Het blijft ontspannend leesvoer, waarbij je zelfs in een drukke trein in het verhaal gezogen wordt. Ik wil toch altijd weten wie het gedaan heeft.

19 december 2010

De kleur paars

Dit boek wil ik al sinds de middelbare school lezen. Nu, 12 jaar nadat ik dat bedacht, las ik eindelijk De kleur paars (The color purple) van Alice Walker. Na al die jaren had ik vlak voor ik er in begin nog geen idee waar het over zou gaan. Dat bleek de rassen- en seksenstrijd in de jaren 30/40 in Amerika te zijn.

We zien het leven van de zussen Celie en Nettie aan de hand van de brieven die ze elkaar en aan God schrijven. Het leven van twee donkere vrouwen. Celie wordt uitgehuwelijkt, nadat haar twee kinderen zijn weggehaald. Haar man houdt niet van d'r en ze wordt zijn slaaf. Nettie moet vertrekken en wordt de hulp van de dominee. Hoewel ze lang niks van elkaar horen, blijven ze geloven dat de ander nog leeft.

Celie krijgt hulp van de ex-minnaar van haar man, Shug, zangeres. Eindelijk leert ze voor zichzelf opkomen. Celie wordt zendelinge in Afrika.

De wijze van vertellen, door middel van de brieven, doet het voor mij erg goed. Het boek leest als een trein, terwijl het geen licht onderwerp is. Het verhaal is indrukwekkend en het laat me schrikken hoe het leven in die tijd was in de VS. Ik had het gevoel dat het ook de Zuid-Afrikaanse apartheid had kunnen zijn. Eerlijk gezegd dacht ik eerst ook dat het verhaal zich daar afspeelde.

Een mooi boek. Goed geschreven, goed verhaal, aanrader.

15 december 2010

The curious case of Benjamin Button

Toen de film The curious case of Benjamin Button uitkwam, leek me dat wel wat. De film heb ik nooit gezien en pas nu las ik het verhaal. En dat verhaal is natuurlijk bekend, een man die oud wordt geboren en steeds jonger word.

Dit verhaal van F. Scott Fitzgerald vond ik heerlijk om te lezen. De details waren mooi uitgewerkt, en hoewel de loop van het verhaal bekend is, gebeuren er toch onverwachte dingen.

In deze bundel stonden nog twee verhalen. De eerste is Bernice bobs her hair. Dit verhaal is het meest reële van drie in deze bundel. Bernice is bij haar veel populairdere nicht Majorie. Majorie ontfermt zich over haar en natuurlijk dreigt Bernice populairder te worden.

Het laatste verhaal is The diamond as big as the Ritz. Een diamant zo groot als een berg. Hoe houdt je dat verborgen? Hoe ga je met eventuele bezoekers om?

Een leuke bundel. Een nieuwe, leuke auteur aan mijn leeslijst toegevoegd.

09 december 2010

De moord op de eenendertigste verdieping

Na dit jaar al een aantal boeken over Martin Beck, die Per Wahlöö samen met zijn vriendin Maj Sjöwall schreef, gelezen te hebben, las ik nu een boek door hem alleen geschreven: De moord op de eenendertigste verdieping.

Ook dit boek is maatschappelijk getint. Alles draait om een uitgeverij van tijdschriften die, naar blijkt, de hele media in haar macht heeft. Als er een anonieme bommelding komt op de eenendertigste verdieping, moet de politie de boel ontruimen en de briefschrijver zien te vinden. Maar er mag absoluut geen publiciteit komen...

Hoewel dit verhaal ook prima is, vind ik de reeks met Martin Beck boeiender. Het is gewoon een leukere man dan de hier opgevoerde commissaris Jenssen met onbekende maagklachten. Aan het einde van het boek heb ik nog geen idee waarom nou juist deze persoon de dader is en waarom Jenssen dat wist (maar dat kan aan mij liggen, bij Agatha Christie weet ik het ook nooit). En hoewel alle andere getuigenverhoren het maatschappelijke probleem ondersteunen, wordt er verder weinig mee gedaan. Waarom lijken deze personen niet schuldig? Mij is het niet duidelijk.

Maar toch was ook dit boek goed voor twee ontspannen avondjes.

05 december 2010

The best American nonrequired reading 2010

Weer een verzameling met Amerikaanse stukken. Ditmaal The best American nonrequired reading 2010. Een verzameling onder redactie van Dave Eggers en David Sedaris. Beide auteurs laten me aan humor denken.

Het eerste deel van het boek bestaat uit lijstjes. Die deden me niet zoveel. Te Amerikaans, te veel lijst met weinig inhoud.

Het grotere tweede deel staan langere stukken. Een aantal konden met niet interesseren, maar de meesten spraken me erg aan. Een verhaal over een gijzeling in Afganistan. Een verslag van een tijdelijk verblijf in een tentenwijk voor daklozen. En ook fictie. Verhalen van Etgar Keret en Sherman Alexie. Twee auteurs van wie ik gehoord had, maar nog niets van gelezen. En dat ga ik zeker doen.

Slaughterhouse 5

Over Kurt Vonnegut had ik al vaker gehoord en gelezen, maar ik was nooit tot het lezen van één van z'n boeken gekomen. Nu vond ik het wel eens tijd voor Slaughterhouse 5. Een anti-oorlog boek. Ik was benieuwd. De science fiction insteek had ik alleen niet verwacht (maar had ik natuurlijk wel kunnen weten).

Ik ben geen sf-fan, maar ik vond het hier toch niet zo storend. Billy Pilgrim was aanwezig bij het bombardement van Dresden. En dat heeft zijn leven getraumatiseerd. Door het lezen van science fiction verhalen in het ziekenhuis, geleend van zijn buurman, gaat hij geloven zelf ook in de handen van ruimtewezens gevallen te zijn.

Bovenstaande is een korte beschrijving van het boek. Door het niet chronologische verhaal, Billy doet aan tijdreizen, is het moeilijk een samenvatting te geven. De kracht van het verhaal zit namelijk ook in dit niet-chronologische effect. En door het gebruik van jaartallen en bekende gebeurtenissen is het allemaal goed te volgen.

Ondanks, of misschien wel dankzij de sf, een indrukwekkend boek.