25 februari 2014

Illuster duo


Een illuster duo van boeken lag hier op tafel: de linker net gelezen, de rechter erg hoog op mijn 'binnenkort te lezen'-lijst. Het ziet er alleen wel een beetje luguber uit zo...

23 februari 2014

The end specialist

Het is 2019 en het is mogelijk om je te laten 'genezen' tegen ouderdom. Na een inenting wordt je fysiek geen dag ouder. Doodgaan kan nog wel: door ziekte of op onnatuurlijke wijze. Dat is het punt waarop The end specialist van Drew Magary begint.

De genezing is verboden, maar natuurlijk gebeurt het in grote mate illegaal. Zo veel dat legaliseren de beste oplossing lijkt. Iedereen wil het eeuwige leven, pas daarna wordt nagedacht over de consequenties zoals overbevolking en eeuwig durende huwelijken. Alles kan, iedereen heeft tijd genoeg. Wordt de wereld en de mensheid daar beter van? En worden we eigenlijk wel echt  niet ouder? Willen we wel voor eeuwig door of zijn we het na 80 jaar gewoon wel zat?

Dit verhaal laat zien dat aan zo'n genezing veel meer zit dan alleen maar goede kanten. En het wordt aan ons verteld vanuit 2093 aan de hand van noties van John Farrell, in 2019 voor eeuwig 29 gebleven. Korte stukken die makkelijk lezen. En die uitnodigen tot steeds nog een stukje. Een boek dat me aan het denken heeft gezet.

17 februari 2014

De meisjes van Schoevers

Afgelopen najaar hoorde ik bij DWDD iets over het boek De meisjes van Schoevers van Peter de Waard en Petra van den Brink. Het boek werd erg gewaardeerd en het leek me we interessant. Interessant vond ik het boek zeker, maar ergens was het ook wat rommelig.

Het boek verteld het verhaal van de oprichting van Schoevers, de groei naar succes en latere, moeilijkere jaren. Ingedeeld in hoofdstukken met speciale tijdsperiodes, maar het loopt niet helemaal chrononlogisch. Personen lijken soms opnieuw te worden voorgesteld of ik heb het gevoel al een paar jaar verder te zijn. 

De geschiedenis zelf is wel intrigerend. Het heeft me laten beseffen hoe kort het nog maar is dat je je als vrouw volwaardig op de arbeidsmarkt kunt begeven, iets wat ik als iets heel normaal beschouw. Maar dat was een generatie geleden zelfs al heel anders. Het wat truttige beeld dat ik heb van Schoevers is voor mij niet ontkracht. Maar ik kan me ergens ook wel voorstellen dat je vroeger (en ook nu nog) maar wat blij was met deze opleiding. 

Een boek waar ik veel van geleerd heb en dat me aan het denken heeft gezet. Alleen jammer dat de schrijfstijl me niet aansprak.

Dit is het 2e boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!

09 februari 2014

De kassière

De kassière van Anna Sam is eigenlijk een boekje wat je gespreid over de tijd moet lezen. Ook niet zo gek, want de bron van dit boek is een blog. En zo leest het ook. Er zit te veel herhaling in voor een boek.

Anna is afgestudeerd in de letteren, maar kan geen baan vinden. Ze blijft haar vakantiebaantje als kassière houden. En schrijft daarover. En ik kan me voorstellen dat dit niet de allerleukste baan is, maar ze beschrijft alleen maar de vervelende dingen en de lastige klanten. In een voor mij iets te cynische toon. Dus nee, geen aanrader.