27 mei 2013

De twaalf

Vorig jaar las ik De oversteek van Justin Cronin. Dat bleek deel één van een trilogie te zijn. Ondertussen is het tweede deel, De twaalf, alweer een halfjaar uit en las ik het de afgelopen maand.

Opnieuw kostte het me redelijk wat moeite om in het verhaal te komen. We gingen weer terug naar het heden, terwijl ik nieuwsgierig was naar de toekomst, naar hoe het de mensen van wie ik een jaar geleden afscheid genomen had, verder was vergaan. En daar kwam ik achter, maar ik moest er zo'n 200 pagina's op wachten. Toen ik daar eenmaal aan toe was, kon ik ook nog maar slecht stoppen met lezen.

Tsja, wat kan ik over de inhoud vertellen, zonder ook spoilers van deel 1 weg te geven? De wereld, in ieder geval Noord-Amerika, is overspoeld met vampierachtige wezens. En daar tussen leeft nog een groepje mensen. Hoe weten zij te overleven. En wat is Amy? Ze was al raadselachtig en dat wordt in dit boek alleen maar erger.

Tijd om te wachten op deel drie: The city of mirrors, dat volgend jaar zal verschijnen. Want opnieuw wil ik weten hoe het verder gaat?

25 mei 2013

De kip die over de soep vloog

De titel De kip die over de soep vloog sprak me meteen aan. En ik wist dat dit boek van Frans Pointl toch wel een beetje een klassieker is. Meer wist ik niet toen ik aan dit boek begon. Een boek over de oorlog, of eigenlijk meer over na de oorlog, had ik niet meteen verwacht. En ik vermoed dat ik vroeger zoveel over de oorlog heb gehoord, dat ik niet zo snel meer naar oorlogsboeken grijp.

Gelukkig vond ik dit boek erg interessant en las ik het in een dag uit. Vanaf het begin hangt er een donkere sfeer. Frans is Joods en z'n moeder is psychisch gehavend uit de oorlog gekomen. Daarvoor pianolerares, daarna geen muziek meer. En ook nog eens volledig berooid.

Alle leuke dingen die Frans doet, houdt hij voor zichzelf, lol bestaat er in het leven van zijn moeder niet meer. 

Een goed en beklemmend boek.

Dit is het 4e boek dat ik las voor "Ik lees Nederlands!

20 mei 2013

DNF: The best of Connie Willis

Dit boek kreeg ik via Netgalley. Van de auteur Connie Willis had ik vaker gehoord, hoewel ik hier waarschijnlijk twee verschillende auteurs door elkaar haal en dacht dat het om Wilkie Collins ging, een auteur waar ik wèl echt geïnteresseerd in ben, maar nog nooit iets van gelezen heb.

Dit boek bestaat uit verhalen met veel science fiction en verdraaide werkelijkheden. Hoewel ik dat af en toe best wel kan waarderen, kost dit me in korte verhalen te veel moeite. Voordat ik de wereld en de achtergrond van het gebeurde een beetje begrepen heb, is het verhaal al weer afgelopen. 

Het leukste verhaal dat ik wel uit kreeg vond ik At the Rialto. Hierin vindt een congres over kwantummechanica plaats en loopt alles net zo door elkaar als alles door elkaar loopt als het om kleine deeltjes gaat. Leuk verzonnen en goed uitgewerkt.

En dat is met alle verhalen wel het geval, het zit allemaal goed in elkaar. Het is alleen niets voor mij.

18 mei 2013

De al te grote fantasie van Olivia Joules

Een boek van Helen Fielding, de auteur van Bridget Jones. Dat staat sowieso garant voor een paar avonden leesplezier. En dat was De al te grote fantasie van Olivia Joules ook zeker. Lachen met een serieuze ondertoon. Want zijn er nou echt terroristen of verbeeld Olivia zich weer eens wat? 

Olivia Joules is freelance journalist en verzint soms iets te veel bij de verhalen. Als resultaat wordt ze naar de lifestyle pagina's gedegradeerd.  Als ze op een feestje voor verzorgingsmiddelen in Miami het idee heeft dat er een belangrijke terrorist rondloopt, wordt ze dan ook niet geloofd. Maar ze heeft zo haar redenen hier toch in te geloven en reist de verdachte achterna naar Los Angelos, Honduras en Soedan.

Het is een gevaarlijke reis met wat ongeloofwaardigheden en vele hilarische momenten. Precies wat ik ervan verwacht had.

05 mei 2013

Embracing the wide sky

Over Embracing the wide sky van Daniel Tammet heb ik meer dan een jaar gedaan. Niet eens zozeer omdat het een slecht boek, maar omdat ik het nogal saai vond. Born on a blue day was een persoonlijk relaas en sprak me daarmee aan. In dit boek gaat Tammet op zoek naar de werking van het menselijk brein. Helaas ken ik veel van de anekdotes en onderzoeksresultaten die hij beschrijft al. En daarmee is het boek toch duidelijk minder interessant, ondanks de breedte. 

Blijkbaar ontbreekt hier voor mij toch de diepgang. De eerste helft, die ik een jaar geleden las ben ik al volledig vergeten en van de tweede helft, maandje geleden gelezen, is ook weinig blijven. Jammer, want het onderwerp vind ik wel interessant.