29 oktober 2017

(Lezen over) hardlopen

Hardlopen. Vijf jaar geleden had ik je uitgelachen. Vier jaar geleden was Evy een hype en besloot ik het dan toch, voor de laatste keer, echt te proberen. Dan kon ik na afloop zeggen dat ik het gedaan had maar het echt niet leuk vond. Maar daar ging het mis. Na een paar weken vond ik het al leuk. Lekker buiten en ik zag hoe snel ik vooruit ging. Dat vooruitgaan is er ondertussen wel een beetje af, maar met 5 km in 30 minuten en 10 km in 64, ben ik wel gewoon tevreden. En lekker even buiten, dat is het nog steeds.

Natuurlijk ben ik niet altijd even gemotiveerd. Op die momenten wil lezen over hardlopen nog wel eens helpen. De afgelopen tijd las ik twee van zulke boeken.


De eerste was Running like a girl van Alexandra Heminsley. Zij verhaalt op hilarische wijze over hoe ze begon met hardlopen, er onverwacht aan verslaafd raakte en uiteindelijk zelfs de marathon van Londen loopt. Heerlijk om te lezen dat zij ook aan het begin heeft moeten ploeteren en ups en downs heeft. Een heerlijk boek. En gelukkig schreef ze er nog één: Duik erin. Zwemmen is dan weliswaar niet echt mijn ding (met baantjes zwemmen ben ik zo ongeveer gestopt toen ik begon met lopen), maar ik verwacht weer een hilarisch boek.

Het tweede was Waarover ik praat als ik over hardlopen praat van Haruki Murakami. Murakami is al jaren een lange afstandsloper. Dat is ook wel duidelijk. Hij verhaalt over verschillende mararathons die hij liep, wat hij erbij voelde en op die manier over zijn leven. Het is wel duidelijk hoe belangrijk hardlopen voor hem is in het dagelijks leven.

Een marathonloper zal ik nooit worden, daarvoor ben ik te veel en sprinter. En ik kan domweg de tijd en ambitie niet op brengen om voor zo'n afstand te trainen. Maar lopen hoop ik nog jaren te doen. En dan hoop ik dat ik af en toe weer een dergelijk boek vind om me te motiveren in de dip. Tips zijn welkom!