28 mei 2016

De huisvrouwmonologen

Van Sylvia Witteman lees ik altijd de column in de Volkskrant en over het toneelstuk De huisvrouwmonologen had ik veel goeds gelezen. Een goede reden om dit boek aan te schaffen. Ik las het met veel plezier.

Het boek is inderdaad net zo grappig als ik van Sylvia Witteman verwacht en de verschillende manieren van huishouden zijn ontzettend herkenbaar: de een vindt het belangrijk, de ander doet het minimale omdat het nu eenmaal wel moet gebeuren. Zelf behoor ik duidelijk tot die laatste categorie.

Wat ik wel lastig vond, is onthouden wie nu precies wie is: kleindochter, tante of oma. De namen van de personen maken het voor mij niet duidelijk en had ik wellicht anders verwacht. Hierdoor moest ik regelmatig even bladeren wie er nu aan het woord is. Grappig vond ik dat de kleindochter het netst is van allen en oma de grootste rommelaar. Op de één of andere manier verwachtte ik het toch andersom.

Al met al een erg grappig boek.

22 mei 2016

Knit one, kill two

Zo af en toe pak ik eens een cozy mystery van de plank. Er zijn een paar series die ik een beetje volg en daaraan heb ik nu een nieuwe toegevoegd: de 'Knitting mysteries' van Maggie Sefton. Hoofdpersoon in deze serie is Kelly Flynn. In deel 1, Knit one, kill two, gaat ze naar het huis van haar zojuist overleden tante, een tante die als een moeder voor haar was.

Haar tante breide met veel plezier en in de naastgelegen handwerkzaak is een gezellige groep handwerkers actief. Kelly, die er eerst niets van moet weten, leert binnen enkele dagen van hen breien.

En de groep helpt haar op het moment dat ze begint te ontdekken dat de dood van haar tante wel eens moord kan zijn geweest. 

Dit boek is precies wat het belooft: een gezellig boek waarin ook een moord moet worden opgelost.

17 mei 2016

Albert moet naar huis

Ik weet niet of ik Albert moet naar huis van Homer Hickam wel had uitgelezen als ik het niet ergens gewonnen had. Het was best een prima boek, maar een tikkeltje te dik en kalm. 

Het vertelt het verhaal van Homer (de vader van de auteur (als dat tenminste waar is)) en Elsie. Voor haar huwelijk kreeg Elsie van haar vorige vriendje een alligator, Albert, en het is nu tijd om het thuis te brengen, terug naar Florida.

En hoewel Albert af en toe z'n rol speelt, is het een beetje tam en is dit vooral het verhaal over Elsie en Homer en hoe hun relatie ontwikkelt. En dat verhaal is goed vertelt, maar wellicht niet wat je verwacht als er op de blurb verwezen wordt naar de Honderdjarige man die uit het raam klom en verdween. Dat vond ik wellicht over de top, dit boek wat te mak. Over een jaar zou ik me er waarschijnlijk weinig van herinneren.