29 mei 2015

De trapchauffeur

De trapchauffeur, nee, niet tramchauffeur, Antoine bestuurt de trappen op vliegveld Zaventem die bij de deur van een vliegtuig kunnen worden geplaatst, van Marnix Peeters is zowel een komisch als een tragisch boekje. 

Als snel heb je door dat Antoine niet de snuggerste is. Er is amper nog werk voor hem, bij de meeste vliegtuigen worden in- en uitgestapt via de slurf, maar alsnog vindt hij het normaal dat het een full-time taak is. Plaatjes draaien betekent steeds hetzelfde nummer luisteren, een vriend die Jehova is weet hem te overtuigen mee te gaan langs de deuren en de Turkse snackbarhouder probeert hem erin te luizen.

Bovenstaande situaties zijn zowel treurig als droogkomisch opgeschreven. En als lezer begrijp je zoveel beter wat er gebeurt dat Antoine, dat je spontaan medelijden met hem krijgt. Een prachtig, dun, boekje.




Dit is het negende boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!
(en tevens mijn derde Vlaamse boek)

27 mei 2015

Een weeffout in onze sterren

Een weeffout in onze sterren is typisch zo'n boek waarvan ik twijfelde of ik het wel wilde lezen en waarvan ik nu eigenlijk niet toe wil geven dat het gewoon een goed boek was. John Green heeft me verrast...

Ik ben namelijk helemaal niet van die gehypte boeken en ik houd ook niet zo van YA. En toch was ik nieuwsgierig naar het verhaal over Hazel, 16 jaar, drie jaar geleden opgegeven, lijdend aan longkanker. Ze gaat naar een jongerengespreksgroep. Vooral omdat het moet. Maar dan ontmoet ze daar Augustus. Een liefde ontluikt.

Het verhaal is zoet, maar de twee hoofdpersonen hebben zulke doge humor dat het me niet stoort. Ik vind het zelfs wel aandoenlijk, vooral omdat hun toekomst zo onzeker is.

Dus ja, ook als je (denkt) niet van dergelijke boeken te houden is dit toch echt een aanrader!

25 mei 2015

Het marktplaatsmeisje

Een paar maanden geleden kwam ik Elly's Choice tegen: een e-book abonnement voor 10 boeken per maand voor 3 euro. Na even snel gekeken te hebben in het aanbod (je kunt de 10 boeken niet zelf kiezen), zag ik dat hier altijd wel iets tussen zou zitten. En anders wellicht iets dat ik anders niet meteen zou lezen, maar waar ik me wel door wilde laten verrassen. 
Het marktplaatsmeisje van Carlijn Vis stond al op m'n wishlist, en zat bij de eerste selectie boeken die ik downloadde.

Dit was typisch het soort boek waar ik naar op zoek was in een drukke periode. Een boek dat je snel even oppakt, het verhaal niet kwijtraakt en korte hoofdstukken. En erg grappig.

Anna werkt al jaren als office manager bij hetzelfde bedrijf. Ze is de rechterhand van haar baas. Maar het bedrijft groeit, gaat verhuizen en Heleen komt. Heleen lijkt de nieuwe rechterhand van haar baas te worden. Ondertussen raakt Anna geobsedeerd door Marktplaats. Ze begon er mee om de kantoormeubelen te verkopen, maar raakt steeds meer geïnteresseerd in het interieur van marktplaatsers. Door te kijken naar de foto's van de producten, komt ze veel over de bewoners te weten en wie weet vind ze zo wel een lover.

Origineel idee en met het boek leest lekker makkelijk. Niet alles is even realistisch, maar dat geeft helemaal niet.




Dit is het achtste boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!

18 mei 2015

De hekkenbouwers

Een beetje zwarte, Britse humor trekt me vaak wel. Dat was ook de reden om De hekkenbouwers van Magnus Mills uit de kast te trekken. Aan droge humor (en regen) geen gebrek.

Tam en Richie worden voor het eerst vanuit Schotland naar Engeland gestuurd om een perfect te hek te bouwen. De verteller wordt hun nieuwe voorman. Maar er moet nog een hek wat meer in de buurt netjes opgespannen worden. Oeps, iets te hard, de draad knapt, opdrachtgever dood. Niks aan de hand.

En zo gaat het vaker. Tam en Richie hebben een hekel aan werken en kunnen niet wachten tot ze 's avonds in de pub aan het bier kunnen. Niet dat ze daar iets ondernemen, niet eens achter de vrouwen aan, maar ze lijken zich te vermaken.

Hoewel het boek uit de jaren 90 komt, had ik het idee dat het over de jaren 70 ging. Maar misschien was destijds het leven op het platteland echt nog wel zo. Zo primitief. 

Maar wat het boek het interessants maakte was de droge humor, een mogelijk complot, het tevreden zijn met het lot. Mooi boek, op zoek naar meer werk van deze man.

08 mei 2015

Het leven is vurrukkulluk

Dit boek, Het leven is vurrukkulluk, had ik nog als audioboek ergens liggen en het leek me wel eens tijd worden om het eens te luisteren. De verwachting waren niet al te hoog gespannen, want echt fan ben ik ook al niet van de stukjes van Remco Campert in de Volkskrant, maar ik wilde het wel eens proberen. En ik denk dat audio in dit geval een goed idee was.

Mijn idee klopte, dit boek is niet voor mij. Af en toe moest ik wel glimlachen om de woorden en woordspelingen van Campert, maar verder voelde ik me in een ver verleden. Dit boek ook wel geschreven in 1961, dus ergens klopt dat wel. Een tijd die mij onbekend is en ver weg voelt.

Het verhaal past bij het beeld wat ik van die tijd heb: rondhangende twintigers die het met iedereen (willen) doen. Zo ook de hoofdpersonen van dit verhaal. Geen idee wat ze doen, in plaats van wat rondlopen en lummelen. Veel meer heb ik ook niet over dit boek te vertellen. Het was gewoon niet voor mij weggelegd.



Dit is het zevende boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!

04 mei 2015

Denken aan vrijdag

Dan kan ik nog zoveel goede ideeën hebben over wat ik allemaal zou willen lezen, als er een nieuwe Nicci French verschijnt over Frieda Klein, dan is dat het eerste dat ik lees. En zo ging het inderdaad een paar weekenden geleden, toen ik no time verzonken zat in Denken aan vrijdag, deel 5 alweer in deze serie.

Deze keer komt de moord wel heel dicht bij Frieda en wordt haar ex-vriend aangetroffen in de Thames. Frieda is hoofdverdachte... Ze is bang dat haar ze niet geloofd zal worden en slaat op de vlucht.

De politie gaat op zoek naar Frieda, Frieda probeert de dader te vinden. Interessant is dat je met Frieda meegaat in verdenkingen, maar tegelijk denkt dat het wellicht niet 'zo eenvoudig' is. De zoektocht is interessant, het verhaal spannend, maar helaas vond ik de dader wat minder bevredigend. Gelukkig was er nog een andere afsluiting.

Dit deel vond ik zeker niet de sterkste in de reeks. Jammer, maar toch verwacht ik veel van de twee nog te verschijnen delen. Daarvoor zal ik opnieuw alle andere boeken uit m'n handen laten vallen :)