26 februari 2008

De bekoring

Eindelijk had ik weer eens tijd voor een goed boek, goed geschreven en iets meer diepgang. En dat trok ik gelukkig ook van de plank toen ik daar De bekoring van Hans Münstermann vanaf trok. Een boek dat je even na doet denken en je terug trekt naar het begin van de jaren 60 en naar een familie in rouw is deze tijd.

De moeder van Andreas overlijdt. En daarbij denkt de familie terug aan de tijd dat ze wegging bij het gezin. Waar naartoe, dat blijft de eerste helft van het boek onduidelijk, maar weten wil je het als het lezer maar al te graag. En hoe loopt het af. Daarnaast is er het verhaal in het heden, waarbij alle 'kinderen' anders omgaan met het verlies.

En dat is herkenbaar, waarschijnlijk grijpt het me nu meer aan dan dat het een paar maanden geleden gedaan zou hebben. Weliswaar is het voor mij als kleinkind voorstelbaar, maar de impact als het nog dichter bij komt is daardoor wel beter te begrijpen geworden. Het is bijzonder om in dit boek te zien hoe iedereen op een andere manier met het verleden en het verlies omgaat.

Een goed geschreven boek, geschreven in een stijl die het gewicht van het gebeurde nog eens extra benadrukt. Indrukwekkend, aangrijpend.

15 februari 2008

The Romanov prophecy

Dat Dan Brown zichzelf aardig wist te kopiëren, dat was me bekend. En dan heb je natuurlijk ook nog de mensen die hem, of eigenlijk zijn werk, goed kunnen kopiëren. In The Romanov prophecy is het Steve Berry goed gelukt om een soort Da Vinci Code neer te zetten: geen Maria maar een afstammeling van de laatste tsaar, geen Franse maar Russisiche mafia en een beetje husselen met de gebeurtenissen (inclusief verdwijnende GPS-tracker en een verdachte man bij de bank waar een kluis geopend).

Meer woorden wil ik er geloof ik niet aan vuil maken. Best oké als je moe bent en het druk hebt en het boek stond al tijden in m'n kast, maar tè voorspelbaar....

09 februari 2008

De erfenis

Het leuke aan boekenweekgeschenken vind ik dat je eens kunt kennismaken met een schrijver en dan niet meteen met een dik boek. Voor mij zijn schrijvers van boekenweekgeschenken vaak nog onbekend, oftwel, wel van gehoord, (nog) niks van gelezen. Zo ook Connie Palmen, van wie ik De erfenis las. En mijn mening of ik nog meer van haar wil lezen is nog niet gevormd...

Het verhaal was zeker indrukwekkend, de verteller trekt in bij schrijfster Lotte Inden; zij is ziek en langzamerhand zullen haar spieren minder gaan werken, tot uitvallen. Hij moet haar helpen met het tot stand brengen van haar laatste boek, want zelf kan ze straks niet meer schrijven. Aan het begin van het boek, kan ze dat nog wel. Toch trekt hij meteen bij haar in en helpt haar met het bij elkaar zoeken van citaten uit andere boeken, die allemaal gerubriceerd liggen in mappen op zolder. Hier ontstaat een connectie tussen boeken en het echte leven.

Goed gevonden, citaten kunnen inderdaad veel zeggen, maar volgens mij is dat te persoonlijk om op te schrijven. Niet ieder citaat raakt iedereen gelijk. En daar loopt het voor mij spaak, want de gebruikte citaten doen me niks en ik zie vaak niet de logica van hoe het aan elkaar wordt geknoopt. Helaas, want het boek verhaal intrigeerde wel...

03 februari 2008

The one you really want

Elke keer als ik begin aan een chick-lit vraag ik me af waarom ik dat doe, na 100 pagina's weet ik het weer, het is toch meeslepend, net als soaps dat schijnen te zijn. Even andermans problemen, veelal in de liefde en zo heftig en vreemd dat de kans klein is dat je het zelf mee zult maken. En uiteindelijk komt het toch weer allemaal goed. Zo ook in The one you really want van Jill Mansell.

En meer is het niet, gewoon een eenvoudig te lezen boek in drukke tijden, waar je zo af en toe van in de lach schiet en je af en toe afvraagt hoe het allemaal weer goed moet komen.