31 mei 2009

In cold blood

Het was weer eens tijd voor een boek dat al een tijdje op mijn leesverlanglijstje stond. Met name om het verhaal dat het zou vertellen, niet zozeer om de schrijver. Het was tijd voor In cold blood van Truman Capote. Eerder las ik eens Breakfast at Tiffany's van hem en daar was ik toen niet zo van onder de indruk. Hoewel ik niet meer echt weet wat er mis mee was.

Met dit boek was in ieder geval niets mis. Hooguit misschien dat ik dit soort boeken, true crime, niet altijd even goed kan hebben en opeens 's nachts van redelijke normale geluiden (een kat op het dak) erg schrik. Het verhaal is waarschijnlijk bekend, in een willekeurig weekend wordt in een dorp in Kansas zomaar een gezin vermoord. Niks wijst op vijanden. En de twee daders lopen vrij rond.

Het boek verteld het verhaal van de gevolgen voor de gemeenschap, de jacht op de daders, hun motieven en hun bestraffing. Een indrukwekkend en angstaanjagend verhaal. Goed opgeschreven, misschien af en toe iets te veel details, spannend. Een boek dat je laat nadenken.

17 mei 2009

Tweemaal Mariënburg

Eens in de zoveel tijd lees ik weer eens een boek over Suriname. En de meest bekende Surinaamse schrijfster is Cynthia McLeod. Ze schreef een aantal historische romans, die waarheidsgetrouw zijn en lekker weglezen. Ik las Tweemaal Mariënburg, over het leven op een suikerplantage waar ik zelf een aantal jaren geleden ook een bezoek aan heb gebracht. Toen was het alleen al jaren niet meer in gebruik....

Dit boek beschrijft het leven op plantage Mariënburg in het begin van de 20e eeuw. Een tijd waarin de slaven in opkomst komen (en terecht: harder werken en minder loon). De opstand loopt uit de hand, de directeur wordt vermoord. En daardoor ook een deel van de koelies (de arbeiders uit Brits-Indië en Java). En als die in een massagraf worden begraven gaat het spoken.

Of je daar nou in gelooft of niet, het is een interessant verhaal, met tussen de feiten door een verhaal over een gezin dat opgroeit in deze tijd. En daardoor blijven deze boeken boeien. Ik leer er altijd iets van, kan me er iets bij voorstellen omdat ik er zelf rondgelopen heb en het leest lekker weg..

15 mei 2009

The Tales of Beedle the Bard

De Harry Potter serie heb ik al een tijdje uit. Alle zeven de delen van het verhaal dan, niet de verschillende boekjes over het dierenrijk, zwerkbal en de sprookjes. Totdat ik vorige week m'n fiets naar de fietsenmaker bracht en ik zomaar kon wachten totdat hij klaar was. Dat had ik niet verwacht. Dus even naar de boekhandel, The Tales of Beedle the Bard van J.K. Rowling gehaald en een bankje gezocht.

En voor deze gelegenheid is het een leuk boekje. De moraal van de sprookjes is duidelijk aanwezig, zoals het hoort met sprookjes. Dat die moraal ook uitgelegd wordt is wel aardig, maar misschien een beetje betuttelend.

11 mei 2009

A is for Alibi

Heerlijk voor tussendoor, een zogenaamd 'mystery' (een goede Nederlandse vertaling heb ik nog niet kunnen verzinnen). Geen thriller, wel spannend en altijd leuk om te bedenken wie het gedaan heeft. Daarom houd ik zo van Britse detectives, hoewel met mate.

Ik las A is for Alibi van Sue Grafton. Een verdachte, Nikki, die acht jaar geleden veroordeelt is voor de dood van haar man. Alleen ze beweert het niet gedaan te hebben. Kinsey Malloney, de hoofdpersoon in deze serie die ondertussen al bij de 'T' is, wordt door haar gevraagd om het uit te zoeken. En dat leidt tot een zoektocht naar de echte dader, met daarin de nodige dwaalsporen en extra doden.

Wel vreemd trouwens, als je pas na 100 pagina's door hebt dat de hoofdpersoon een vrouw is. Ik had daarna het gevoel dat ik misschien belangrijke details had gemist.

Het verhaal is vlot geschreven en met de nodige humor. Lekker voor tussendoor. En er zijn nog 19 delen in deze serie. Dus daar kan ik me nog wel even mee vermaken.

04 mei 2009

Ik ben geen tegenspreker

Het werd weer eens tijd voor een Literair Juweeltje. Afgelopen maand lag Ik ben geen tegenspreker van Marijke Höweler in de winkel. Aangezien dit een auteur is van wie ik nog nooit had gehoord, was ik wel nieuwsgierig.

En opnieuw bleek dat ik niet geschikt ben voor korte verhalen. Opnieuw begrijp ik niet wat de betekenis van het verhaal is en het is te kort om iets van de hoofdpersoon te vinden.

Dit boekje bestaat uit twee verhalen. De eerste over een katholiek meisje dat verliefd wordt op de pastoor. En dat is wederzijds, als jonge vrouw komt ze bij hem wonen. Het tweede verhaal gaat over een hoofdpersoon die op de tram staat te wachten en steeds bekenden tegenkomt. Beide verhalen worden gedreven door de kracht van de herhaling. Maar onder de indruk was ik niet, ik kon niks met deze verhalen.

03 mei 2009

Dagboek van een geisha

Dagboek van een geisha van Arthur Golden is typisch zo'n boek waar ik lang nieuwsgierig naar was, maar me tegelijkertijd afvroeg of ik het ook wilde lezen. Zelf kopen kwam er in ieder geval niet van. Maar toen m'n moeder het kocht, besloot ik het toch maar te lezen. En dat was een goed idee.

Het boek vertelt het verhaal van geisha Sayuri. Een verhaal dat begint in een klein vissersdorpje in 1929. Haar moeder is ziek en er is geen geld om de kinderen te onderhouden. Via een handelaar, die aardig lijkt, komt ze met haar zus in Kioto terecht. Zij met als doel geisha te worden, want ze heeft zulke mooie ogen, haar zus echter als prostitue.

Het leven van Sayuri is niet gemakkelijk. Haat en nijd komt veelvuldig voor in de wereld van de geisha's. Maar toch leert ze te vechten en krijgt succes.

Het leuke aan het boek vind ik, dat het duidelijk vertelt hoe het leven van een geisha in elkaar zit. Een wereld die voor mij tot nu toe onbekend en mysterieus was.