31 mei 2011

The voyage of the dawn treader (Narnia V)

Voor mij het vijfde deel van de Narnia-reeks, The voyage of the dawn treader. Van de vier kinderen die al vaker in Narnia kwamen, zijn dit nu alleen Lucy en Edmund. En hun irritante neef Eustace, want bij hem logeerden ze toen ze het schilderij van de 'Dawn Treader' werden ingezogen.

Op dat schip vinden ze prins Caspian weer, die op zoek is naar de zeven verdwenen heren van Narnia. Ook sprekende muis Reepicheep is mee, in de hoop het land van Aslan te vinden.

Onderweg worden verschillende eilanden aangedaan, met eigen problemen. Eustace verandert in een draak, objecten in het water worden automatisch goud, het eiland van je dromen (ja, ook je nachtmerries) kan maar net worden ontweken.

Opnieuw een verhaal dat lekker wegleest en door de avonturen op de verschillende eilanden afwisselend. Op naar de laatste twee boeken in de serie.

29 mei 2011

Cooking up murder

Veertien uur in de bus en een aantal middagen aan het strand. De gelegenheden om te lezen. Alleen ken ik mezelf en ik nog al snel afgeleid door alles wat er om me heen gebeurd. Dus koos ik voor tijdschriften en een eenvoudig te volgen boek: Cooking up murder van Miranda Bliss. Een cozy mystery, met genoeg spanning en chicklit humor om me te vermaken.

Annie en Eve gaan samen op kookcursus, Eve's manier om Annie op te fleuren na een gebroken huwelijk. Op de eerste avond zien ze mede-cursist Beyla ruzien met Drago, iets later vinden ze hem stervende op de parkeerplaats... Eve's ex-vriend en politieman Tyler voert het onderzoek uit. Eve wil hem te slim af zijn en slaat met Annie aan het sporen.

Natuurlijk is niets wat het lijkt en wordt er vanalles verkeerd geinterpreteerd, maar uiteindelijk komt de waarheid boven tafel. Een verhaal volgens het vaste stramien van een cozy mystery, met aan het eind van het boek de tijdens de kookcursus besproken recepten (ik kreeg niet meteen de wens het ook te koken). Prima eenvoudig vermaak, niet meer, niet minder. Precies wat ik vooraf verwachtte.

24 mei 2011

Our man in Havana

Een beter moment om aan dit boek te beginnen kan ik niet bedenken: in het avondzonnetje aan een zwembad aan de rand van Havana, na twee dagen rondgelopen te hebben in deze stad. Klaar om de rest van Cuba te gaan verkennen. Maar eerst een paar uurtje Our man in Havana van Graham Greene. Uiteindelijk uitgelezen in een van de uren in de bus.

Wormold is stofzuigerverkoper in Havana en wordt zonder het zelf echt te willen geheim agent voor Engeland. Al snel ziet hij dat hij best wat kan verzinnen en wat namen kan noemen, en het geld stroomt binnen. Maar bevriend huisarts Hasselbacher ziet iets anders. En opeens worden alle verzinsels toch eng echt. En het leven van Wormold komt in gevaar. En dan is er nog zijn dochter Milly, waarop het hoofd van de politie (vele jaren ouder), zijn zinnen heeft gezet.

Spionage, geheime agenten, normaal gesproken niet aan mij besteed. Maar gezien de locatie en het feit dat ik The quiet American met plezier voor mijn Engelse lijst las, toch een boek om mee te nemen op vakantie. En ik ben blij toe. Het verhaal heeft humor en ik ben verbaasd over de naïviteit van Wormold. Maar dom is nou ook weer niet, anders had hij aan het eind van het boek niet meer geleefd.

Ja, het Cuba van nu is niet meer als toen, in de jaren 40/50. Alhoewel, de sfeer is er nog wel degelijk. Geen mafioso en casino's meer, wel de rum en de swingende muziek. En lopend door de steden is de sfeer van het boek toch behoorlijk op te roepen.