18 december 2016

Harry Potter en het vervloekte kind

Sinds ik een auto heb, reis ik toch beduidend minder per trein. Maar af en toe vind ik een lange afstand per trein toch fijner. Dit weekend gaf me dat lekker veel tijd om te lezen. Hoewel ik al een boek had meegenomen voor de terugreis, was de laatste Harry Potter, Harry Potter en het vervloekte kind, toch aantrekkelijker. M'n moeder had hem liggen en vroeg of ik hem wilde lezen. Harry Potter was lang geleden, maar hier tegen zei ik geen nee. 

Weliswaar 330 pagina's, maar omdat het een toneelstuk is, vlieg je erdoor en had ik het bijna uit toen ik thuis was. Ik kreeg het boek mee met de mededeling dat het toch minder was dan de vorige boeken. Maar zelf vond ik dat eigenlijk wel meevallen. Misschien iets minder diepgang, omdat het zo snel leest, maar ik vond het toch wel degelijk spannend.

We zijn ruim 20 jaar verder, Harry is ondertussen vader van drie kinderen: James, Albus en Lily. Maar Albus valt een beetje uit de toon: hij is Zwadderaar in plaats van lid van Grifoendor, erg onhandig en weinig populair. En de band met z'n vader is niet goed. Natuurlijk leidt dat tot verzet. En in een wereld waarin men kan toveren, wordt dat al snel gevaarlijk.

Hoewel Voldermort in deel 7 was verslagen is het kwaad toch nog niet verdwenen....

Voor mij was dit boek goed voor een middagje nostalgisch terug naar Zweinstein.