Naming the bones

Naming the bones van Louise Welsh was een heel ander boek dan dat ik van te voren had verwacht. Ik kreeg het via het Early Reviewers programma van Librarything, maar de bezorging liet op zich wachten. Dus toen ik het kreeg had ik geen idee meer waar het over ging. Op de achterkant staat alleen "Knee-deep in the mud of an ancient burial ground, a winter storm raging around him, and at least one person intent on his death: how did Murray Watson end up here?" En daarnaast is er de voorkant zoals hiernaast te zien. Mijn idee: een thriller.

Hoewel het boek zeker spanning kende, vond ik het geen typische thriller. Dat had ik na anderhalf hoofdstuk al door, waarin bleek dat de hoofdpersoon werkte aan een biografie van een mysterieuze schrijver die jong stierf. Meteen kwamen beelden op van Dead poets society en de boeken The rule of four en De verborgen geschiedenis op. Een film en boeken die bij mij niet echt werkten. Maar ik zat in de trein met dit als enige leesvoer. En het boek wist me toch te grijpen.

Het verhaal speelt in Schotland. Deel een in Edinburgh en Glasgow, deel twee op het eiland Lismore. En het is najaar. Dus de omgeving is zeker mysterieus. En Murray is echt geïntrigeerd door schrijver Archie Lunan. En hij gaat fanatiek op zoek. Wordt tegengewerkt door zijn hoogleraar, maar zet door. Steeds wordt duidelijker waarom het hem zo moeilijk wordt gemaakt. En natuurlijk heeft hij ook problemen met zijn broer Jack en een niet verwerkt verleden, om het verhaal een persoonlijkere tint te geven.

Al met al een boek dat ik met plezier las. Af en toe wel een beetje spannend, maar dat duurde dan maar een paar pagina's. Niet erg, het leest lekker en je gaat wel op in het verhaal.