Al na een paar pagina's deed Vernon God Little van DBC Pierre me denken aan A catcher in the rye: een verdwaasde jongen, grof taalgebruik, een verhaal dat niet helemaal duidelijk is. Aangezien A catcher in the rye me wat was tegengevallen, vond ik het jammer, want ik had me erg op dit boek verheugd. Maar na een paar hoofdstukken, waarin langzamerhand duidelijk wordt wat er aan de hand is, is Vernon God Little een geweldig boek: diep tragisch en vol zwarte humor. Op een school in Texas vindt een bloedbad plaats en Vernon wordt verdacht. Maar hij lijkt meer de verkeerde persoon, op het verkeerde moment, op de verkeerde plaats. En hij is niet heel erg begaafd en raakt in paniek door de beschuldiging. Hoewel hij een alibi heeft, schaamt hij zich daarvoor en blijft hij verdacht.
Dat is de serieuze tak van het verhaal. Maar dan is er nog de moeder van Vernon, die zich vooral druk maakt of Vernon wel vaak genoeg naar het toilet gaat en haar nieuwe koelkast en Pam, haar vriendin, of hij wel genoeg te eten krijgt (het liefst Mac....). Dan is er nog Lally, die zich uitgeeft als journalist en de vriend van Vernons moeder wordt, oftewel, een comedy op de achtergrond, wat het verhaal zowel onwerkelijk als realistisch maakt, want hoe reageren arme ouders in zo'n omgeving in het echte leven?
In ieder geval, een goed boek: goed geschreven, spannend en grappig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten