Nadat ik vorig jaar enorm had gelachen om het debuut De zeepfabriek van Manon Spierenburg, over het reilen en zeilen van een soapschrijver, een satire op GTST, deed ik dat de afgelopen dagen om Idogs, haar tweede roman. Met als subtitel 'Een beestachtige talentenjacht' niet heel moelijk om te raden waar dit een satire op is. Opnieuw een erg grappig boek. Misschien wel iets meer standaard chicklit, maar misschien valt dat alleen op omdat ik nu beter bekend ben met dit genre dan vorig jaar. Nadat hoofdpersoon Nico(lien) door haar vriendje uit zijn band en de auto wordt gekickt, vind ze de hond Wimmel. Een paar dagen later leest ze in de krant over een talentenjacht voor honden, Idogs. Een daarmee begint het circus. Hoewel Nico qua gedrag prima in de chicklit past, heeft ze in tegenstelling totde meeste andere kandidaten maar al te goed door dat ze genept wordt door het hele Idogs-circus: op tv is alles mooi, maar in werkelijkheid is het afzien. Een domme presentatrice, omkoperij binnen de jury, gemene acties van medekandidaten. Nico laat zich echter niet kisten....
Tussendoor volgen de nodige discussies met (ex-)vriendjes, vriendinnen, familieleden, enz. Hoewel ik graag goede literatuur lees met iets meer inhoud, zijn dit soort boeken tussendoor toch heerlijk voor een luie middag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten