De zaak Collini

Het beroep van advocaat vind ik altijd een beetje ingewikkeld. Natuurlijk ben ik voor de rechtstaat, maar ik merk ook dat ik graag zou willen leven naar de geest van de wet in plaats van naar de letter van de wet. Ja, ik snap best wel dat dat niet kan, want dan wordt het interpretatie en willekeur. En dat kan ook niet de bedoeling zijn. Betekent voor mij ook meteen dat dit een beroep is dat ik nooit zou kunnen uitvoeren.

Tegelijkertijd vind ik het ook fascinerend en zag ik recentelijk een aantal series waarin de advocatuur de hoofdrol speelt: Suits, How to get away with murder, Silk, The escape artist. En ik mis vast wel wat. En nu ook een boek: De zaak Collini van Ferdinand von Schirach.

Dit boek gaat over wat mij het meest intrigeert: het verdedigen van iemand van wie je weet dat hij schuldig is. En in dit geval: het slachtoffer was als een vader voor de advocaat. En toch gaat hij op zoek naar iets om de jury te overtuigen het oordeel positiever voor de dader (pardon, cliënt) uit te laten vallen. 

Komen we meteen bij het volgende wat ik lastig vind: jury rechtspraak. Misschien en waarschijnlijk kijk ik naar de opvallendste voorbeelden, anders is het verhaal niet interessant genoeg om te vertellen, Maar ik vind de overtuigingskracht van advocaten tegenover de jury soms best eng. Hoe kun ga je daar als gewone opgeroepen burger mee om? Ben dan ook blij dat we in Nederland geen jury-rechtspraak kennen...

Al met al een boek dat me geïntrigeerd heeft. Meeslepend, interessant en stof tot nadenken.