16 januari 2010

Het wespennest

Een fan van Agatha Christie zal ik waarschijnlijk nooit worden, maar de twaalf verhalen in Het wespennest vond ik wel aardig. Net lang genoeg om niet saai te worden.

Met name de zeven verhalen over Poirot vond ik wel ok. Alleen jammer dat ik nooit doorheb wat er precies gebeurt is. Heb ik altijd met Christie, ik heb altijd het gevoel dat ze niet alles verteld, waardoor het voor de lezer onmogelijk wordt.

De vijf verhalen over bovennatuurlijke dingen, zoals een zichzelf steeds verplaatsende pop die het huis over wil nemen, vond ik minder. Er gebeurde niet echt iets en vaak liep het met een sisser af.

Al met al zal ik af en toe nog wel eens iets van Christie lezen, maar daar blijft het dan ook bij.

Geen opmerkingen: