23 januari 2010

Duizend schitterende zonnen

Na De vliegeraar maakte ook Duizend schitterende zonnen van Khaleid Hosseini grote indruk. Elke keer denk je dat het niet erger kan en dan blijkt dat toch te kunnen. Een indrukwekkend en verschikkelijk verhaal van twee vrouwen in de jaren '80 en '90 opgroeien in Afganistan.

Mariam is een bastaard en hoewel ze veel liefdevolle ontmoetingen heeft met haar vader, maakt die zich als puntje bij paaltje komt vooral druk om zijn reputatie. Op haar vijftiende wordt ze uitgehuwelijkt aan een veel oudere man, Rasheed, en verhuist ze van Herat naar Kabul. Als ze Rasheed, die een driejarige zoon verloren heeft, geen kinderen kan schenken, wordt haar leven een hel.

Laila is het bijna 20 jaar jongere buurmeisje van Rasheed en Mariam. Ze wordt vrij opgevoed, school is belangrijk en is smoorverliefd op buurjongen Tariq. Maar dan breekt de oorlog uit. Mensen vlucht en sterven. Laila komt in handen van Rasheed.

Het is een indrukwekkend verhaal van een moeizame relatie tussen de twee zo verschillende vrouwen. Over hun liefde voor de kinderen en hun haat voor Rasheed. Het is het verhaal van twee zo verschillende levens, die toch samenkomen. Het is een verhaal dat vreselijk is en helaas ook realistisch. Het is een verhaal dat je weer doet beseffen hoe goed we het hebben in Europa.

Geen opmerkingen: