Giph

Ik kan me nog goed herinneren dat m'n moeder verbaasd was dat er een boek van Joost Zwagerman tussen de Lijsters zat, dat was toch geen literatuur? Daar moet ik altijd aan denken als ik iets van hem lees of van Ronald Giphart, op de een of andere manier horen die bij elkaar. En dat blijkt ook te kloppen las ik in Giph, Zwagerman was Gipharts voorbeeld. En om bij de eerste vraag terug te komen, ik vraag het me ook wel eens af. En ik kan het ook niet beoordelen. Want Giph is ongeveer een en al seks en toch ook niet. Het is ook schrijven over de literatuur. En mooie zinnen. Maar zijn dat criteria voor literatuur?

Giph is de hoofdpersoon van het gelijknamige boek. Ooit begonnen aan een studie Nederlands, niet van plan het af te maken en met z'n huisgenoten Monk en Thijm een typische verenigingsstudent. Althans, zoals ik me die voorstel en die ik bewust niet wilde worden. En het gebral en gedrag van Giph en consorten is ook een van de redenen dat ik nog steeds blij ben dat ik besloot geen lid te worden van een studentenvereniging, maar dat terzijde.

Wat Giph vooral bezighoudt zijn vrouwen, literatuur en nog meer vrouwen. En dan vooral om de seks. En dan ondertussen nog met wat vrienden ouwehoeren over schrijvers en zelf schrijven en dat op dat moment niet doen, maar uiteindelijk toch schrijver worden.

Over het boek ben ik nog in tweestrijd met mezelf. Duidelijk veel te veel seks. Maar aan de andere kant, goed geschreven, humor, goeie stijl. Dus toch helemaal niet verkeerd.