Hoewel ik het aan mezelf niet wil toegeven, chicklit kan ik toch echt wel waarderen op z'n tijd, net als een romantische comedy. Soms heb je gewoon zo'n bui. Zo las ik de afgelopen dagen My three husbands van Swan Adamson. Ontspannend in de trein, waar toch luide gesprekken worden gevoerd in de stiltecoupé, en een gedachtenloze afleiding naast het lezen van Umberto Eco. Hoofdpersoon is Venus Gilroy: 25 jaar oud, 2 keer gescheiden en staat op het punt met haar 3e man te trouwen. Voor mij ongelofelijk, hoe kun je dat na een relatie van een maand alweer doen? Venus en haar aanstaande man, Treymaynne, kennen elkaar uit de rechtbank, beiden zijn bankroet. Venus heeft 2 vaders, haar echte vader heeft nu een relatie met een andere man, die erg rijk zijn en die hen uitnodigd met z'n vieren op huwelijksreis te gaan. Bij gebrek aan geld en een aandringende Treymaynne, die graag naar de luxe locatie in de middle of nowhere wil die de vader van Venus ontwierp, gaan ze hierop in. Al snel blijkt echter dat Traymaynne er andere plannen heeft, als zijnde mileu-activist (wat Venus wist). Dus geen rustige huwelijksreis...
Ok, geloofwaardig is het allemaal niet echt en Venus is een verwend nest die de geuren in het bos herkent als een of ander badgeurtje, maar wel heerlijk om even bij weg te zwijmelen en blij te zijn met je eigen, misschien wat saaie, maar wel redelijk gestructureerde leventje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten