Chez max

Chex Max van Jakob Arjouni kwam per ongeluk op mijn pad toen het me tijdens een weekend weg door een vriendin werd aangeraden en aangeboden. Een boek dat helaas voor mij wat tegenviel.

In het kort is dit een thriller in de toekomst met hoofdpersoon Max die misschien wel wat paranoia is. In meer detail is dit een verhaal in de toekomst waarin Europa het belangrijkst is en een continent als Afrika 'aan de andere kant van de muur' ligt en waarover alleen in bedekte termen gesproken mag worden en waar je niet komt. En dat wordt allemaal in de gaten gehouden door een soort Stasi-apparaat, waar ook Max deel vanuit maakt. Wat me alleen tegenviel in dit boek is de uitwerking van dit wereldbeeld. Voor mijn gevoel wordt het vooral als achtergrond gebruikt en is het verhaal verder alleen een thriller.

Want Max heeft wat mot met zijn collega over het in de gaten houden van een deel van de stad. Het lijkt erop dat Max niet voldoende mensen aangeeft, waarna hij één van zijn vrienden laat oppakken. Maar Max vertrouwt zijn collega niet en gaat hem in de gaten houden. En daar kan niet veel goeds van komen....

Als thriller is dit boek best geslaagd, maar jammer dat de interessante achtergrond niet meer is dan dat.

Het huis van de vier winden

Al enige tijd heb ik een roman-abonnement bij Oxfam Novib. Maar op de een of andere manier belanden deze boeken vaak ongelezen in de kast. Ze lijken vaak zo intimiderend. Dus besloot ik dat het wel eens tijd was om er één te lezen. En natuurlijk viel dat in de categorie 'had ik veel eerder moeten doen'. De keuze viel op Het huis van de vier winden van Elif Shafak.

Dit boek vertelt het verhaal van een Koerdische familie, waarvan een aantal leden naar Londen zijn geëmigreerd. Een familie waarin een moord is gepleegd. Het verhaal verteld de aanleiding tot deze moord. Het is een verhaal van elkaar verkeerd begrijpen, van opgroeien in verschillende culturen  met verschillende moralen. Een verhaal van emigranten.

Vanaf het begin deed dit boek me denken aan En uit de bergen kwam de echo. Met name door de manier waarop dit verhaal werd verteld, met steeds een ander familielid in de hoofdrol. Je zag de verschillende gezichtspunten. En je zag het vanuit Turkije en vanuit Londen.

Dit boek nodigde uit tot doorlezen. Ik wilde weten wat er nu echt aan de hand was. Wat wat er nu eigenlijk gebeurd? Ondanks de dikte, had ik het snel uit.

Waanzin in de wereldliteratuur

Afgelopen week bracht de postbode de me Steinz - Gids voor de wereldliteratuur. En ik realiseerde me toen dat ik Waanzin in de wereldliteratuur van Pieter Steinz nog niet had gerecenseerd. Het boekenweekessay van dit jaar. Volgens mij is dit boekje een mooi voorproefje van het grote werk.

Waanzin, gekte en, wat minder extreem, psychische problemen, vind ik altijd interessant in de literatuur. Hoe gaat de omgeving van de 'getroffene' er mee om en hoe beleeft hij/zij het zelf? Er komt dan ook een aantal boeken voor in dit essay dat ik al ik eens las, zoals Madam Bovary, Frankenstein en Schachnovelle. Anderen staan al lang op mijn lijst/in de kast, zoals Catch-22 en American Psycho. En gelukkig staat er ook nog heel veel in wat ik niet kende en nu graag wil lezen.

Een tocht door Het Dolhuys in Haarlem vormt de rode draad in het essay. Dit museum staat dan ook meteen op m'n wishlist. En na het lezen van dit boek is m'n feedreader aangevuld met het blok van Pieter Steinz: Read around the globe.

Dit is het tiende boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!

Kitchen

Het boek Kitchen van de Japanse schrijfster Banana Yoshimoto stond al een tijdje in de kast te wachten. Ik wilde het erg graag lezen toen ik het kocht, maar bij Japanse literatuur moet ik toch altijd nog even over een drempeltje. Zo ook nu.

Dit boek bestaat eigenlijk uit een novelle en een verhaal. De novelle Kitchen bestaat dan weer uit twee delen en beschrijft het leven van een jonge vrouw wiens oma, haar laatste familielid, net is overleden. Hoe nu verder? Een kennis bij wie haar oma altijd bloemen kocht, vraagt haar bij hem en haar moeder (die eerst zijn vader was) in te trekken. Zie daar meteen al een paar bijzondere elementen: zo veel liefde van onbekenden en transsexualiteit.

Dat is deel 1, in deel 2 woont Mikage op zichzelf en werkt als hulpkok in een keuken. In de keuken voelt ze zich het allerbest. Het contact met Yuichi is verwaterd, maar wordt weer intens na een nare gebeurtenis. Een mooi verhaal over liefde.

Het korte verhaal is Moonlight Shadow en verhaalt opnieuw over een jonge vrouw die kampt met verlies. Zij verliest haar vriend. Maar op een ochtend tijdens haar hardlooprondje wordt ze door een onbekende aangesproken en een magisch verhaal ontvouwt zich.

Hoewel een heel andere auteur, herken ik in beide verhalen wel iets van de stijl van Haruki Murakami. Iets magisch, iets langzaams, iets dieps. Is dat dan de Japanse cultuur? Dit boek doet me in ieder geval naar meer verlangen...

De trapchauffeur

De trapchauffeur, nee, niet tramchauffeur, Antoine bestuurt de trappen op vliegveld Zaventem die bij de deur van een vliegtuig kunnen worden geplaatst, van Marnix Peeters is zowel een komisch als een tragisch boekje. 

Als snel heb je door dat Antoine niet de snuggerste is. Er is amper nog werk voor hem, bij de meeste vliegtuigen worden in- en uitgestapt via de slurf, maar alsnog vindt hij het normaal dat het een full-time taak is. Plaatjes draaien betekent steeds hetzelfde nummer luisteren, een vriend die Jehova is weet hem te overtuigen mee te gaan langs de deuren en de Turkse snackbarhouder probeert hem erin te luizen.

Bovenstaande situaties zijn zowel treurig als droogkomisch opgeschreven. En als lezer begrijp je zoveel beter wat er gebeurt dat Antoine, dat je spontaan medelijden met hem krijgt. Een prachtig, dun, boekje.

Dit is het negende boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!
(en tevens mijn derde Vlaamse boek)

Een weeffout in onze sterren

Een weeffout in onze sterren is typisch zo'n boek waarvan ik twijfelde of ik het wel wilde lezen en waarvan ik nu eigenlijk niet toe wil geven dat het gewoon een goed boek was. John Green heeft me verrast...

Ik ben namelijk helemaal niet van die gehypte boeken en ik houd ook niet zo van YA. En toch was ik nieuwsgierig naar het verhaal over Hazel, 16 jaar, drie jaar geleden opgegeven, lijdend aan longkanker. Ze gaat naar een jongerengespreksgroep. Vooral omdat het moet. Maar dan ontmoet ze daar Augustus. Een liefde ontluikt.

Het verhaal is zoet, maar de twee hoofdpersonen hebben zulke doge humor dat het me niet stoort. Ik vind het zelfs wel aandoenlijk, vooral omdat hun toekomst zo onzeker is.

Dus ja, ook als je (denkt) niet van dergelijke boeken te houden is dit toch echt een aanrader!

Het marktplaatsmeisje

Een paar maanden geleden kwam ik Elly's Choice tegen: een e-book abonnement voor 10 boeken per maand voor 3 euro. Na even snel gekeken te hebben in het aanbod (je kunt de 10 boeken niet zelf kiezen), zag ik dat hier altijd wel iets tussen zou zitten. En anders wellicht iets dat ik anders niet meteen zou lezen, maar waar ik me wel door wilde laten verrassen. 
Het marktplaatsmeisje van Carlijn Vis stond al op m'n wishlist, en zat bij de eerste selectie boeken die ik downloadde.

Dit was typisch het soort boek waar ik naar op zoek was in een drukke periode. Een boek dat je snel even oppakt, het verhaal niet kwijtraakt en korte hoofdstukken. En erg grappig.

Anna werkt al jaren als office manager bij hetzelfde bedrijf. Ze is de rechterhand van haar baas. Maar het bedrijft groeit, gaat verhuizen en Heleen komt. Heleen lijkt de nieuwe rechterhand van haar baas te worden. Ondertussen raakt Anna geobsedeerd door Marktplaats. Ze begon er mee om de kantoormeubelen te verkopen, maar raakt steeds meer geïnteresseerd in het interieur van marktplaatsers. Door te kijken naar de foto's van de producten, komt ze veel over de bewoners te weten en wie weet vind ze zo wel een lover.

Origineel idee en met het boek leest lekker makkelijk. Niet alles is even realistisch, maar dat geeft helemaal niet.

Dit is het achtste boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!