Giovanna's navel

Van Ernest van der Kwast heb ik volgens mij alle boeken gelezen, of ik moet nog ergens een pseudoniem of laatste boek hebben gemist. Het werd dus tijd voor Giovanna's navel. En na bovenstaande te hebben gegoogled, weet ik nu dat ik Soms zijn dingen mooier als er mensen klappen heb gemist. Daar moet ik dan maar eens naar op jacht.

Het is dus wel duidelijk, ik houd wel van de stijl van Van der Kwast. De boeken die ik tot nu toe las waren wel wat humoristischer, maar ook hier ontbreekt de humor niet. En de romantische taal herken ik uit de stukken die ik tot afgelopen jaar in Esta las. Over de top? Misschien wel een beetje. Maar ergens ook weer niet.

Ezio is al van jongs af aan verliefd op Giovanna. Maar toch trekt hij vanuit Lecce, in de punt van de Italiaanse laars, naar de Dolomieten. En laat haar achter. Hij werkt in een appelboomgaard, maar blijft toch ook aan haar denken. Zullen ze elkaar weer tegenkomen?

In dit boek staan nog vier andere verhalen. Allemaal gaan ze over de Dolomieten en over eenzame, romantische mannen. Een boek dat ik met veel plezier gelezen heb.

Dit is het 9e boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!