06 november 2010

Herinnering aan mijn droeve hoeren

Het was wel weer eens tijd voor een boek van Gabriel García Márquez. De keus viel op een dunnetje deze keer: Herinnering aan mijn droeve hoeren. Vooral erg handig omdat ik een flink aantal uren in het OV heb doorgebracht de afgelopen week.

Het was weer even wennen aan de dromerige stijl van Márquez, maar al snel kon ik er weer van genieten. De man in het boek wordt 90 en bedenkt opeens dat hij voor zijn verjaardag een hoertje wil, een maagd. Een bevriende bordeelhoudster kan hem helpen. Maar voor het eerst wordt de man verliefd...

Een mooi verhaal over liefde en over de belevenissen van een oude man, die nog actief deelneemt aan de maatschappij. Ik blijf fan.

3 opmerkingen:

Koen zei

Ik heb eigenlijk alleen Honderd jaar eenzaamheid gelezen en dat vond ik wel erg mooi. Moet me eigenlijk sowieso eens verdiepen in de Z-Amerikaanse lectuur, ken ik maar bar weinig van. Heb je meer favorieten uit die hoek?

groet,

Koen

woordenaar zei

Dan moet je ook eens De schone slaapsters lezen van Yasunari Kawabata, Marquez is sterk beinvloed door deze roman van de Japanse Nobelprijswinnaar.

@Koen: probeer Roberto Bolano eens

Boekenwijs zei

@ Koen, naast Marquez ken ik alleen Isabel Allende, hoewel ik van haar nog nooit iets gelezen heb.
Honder jaar eenzaamheid is tot nu toe het mooiste boek dat ik van Marquez gelezen heb.

@ woordenaar, bedankt voor de tips, boek en schrijver aan mijn wishlist toegevoegd.