
Het voorwoord in dit boek had ik waarschijnlijk beter over kunnen slaan, want het boek wordt de hemel in geprezen. En hierdoor waren mijn verwachtingen te hoog. Ja, ik heb het boek met genoegen gelezen, maar nee, niet het allerbeste boek ooit, zoals het wordt afgespiegeld.
Het verhaal gaat over Dr. Pereira, redacteur van de cultuurpagina van de Lisboa, een tweederangs weekendkrant in Lissabon. Het verhaal speelt in 1938. Vroeger was Pereira journalist bij een grotere, belangrijke krant, maar dit bevalt hem wel. Geen politiek aan zijn hoofd.
Maar dan belt hij met Monteiro Rossi, die hij op basis van zijn scripte een baan wil aanbieden: in memoriams schrijven over bekende schrijvers die wellicht binnenkort overlijden. Helaas zijn zijn stukken niet te publiceren en politiek (rebels), maar toch houdt Pereira hem in dienst. Zelf snapt hij ook niet waarom....
Hoe Pereira toch onderdeel van politieke spelletjes wordt, dat is wat dit verhaal mooi maakt. Snapt hij niet wat er met hem gebeurd of wil hij het juist en is hij helemaal niet zo naïef? Een mooi boek over een voor mij redelijk onbekende periode en gebeurtenis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten