Heel erg veel thrillers lees ik niet, meestal blijft het meer bij crime. De belangrijkste reden hiervoor is een iets te vaak verstoorde nachtrust door die enge verhalen. Helemaal als ik enge films gekeken heb. Maar 's ochtends in de trein kan ik het nog wel hebben. En een dun boek, dat is ook snel uit. Deze week las ik onderweg De kleur van het duister van Franck Thilliez.Het verhaal begint met twee mannen in een grot, onder een gletsjer. De een vastgebonden, de ander met een masker voor, en geen idee hoe ze daar terecht zijn gekomen. Langzaam ontrafelt zich de reden, tijdens het ploeteren om te overleven. Het einde is onverwacht en indrukwekkend. Een heerlijk boek voor een paar uur 'griezelen' en je afvragen hoe de mens in elkaar zit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten