22 juni 2008

Witte oleander

Dat Witte oleander van Janet Fitch een boek is dat door Oprah Winfrey wordt gepromoot kan ik me goed voorstellen. Zelf ben ik er nog niet helemaal uit wat ik van dit boek vind. De schrijfstijl vind ik wel mooi, romantisch. En het verhaal is indrukwekkend. Maar misschien wel een beetje over de top.

Ingrid Magnussen leeft met haar dochter Astrid en houdt er regelmatig een minnaar op na. Als minnaar Barry dan niet meer om haar geeft, wordt ze helemaal gek. Van stalking gaat het tot moord. Ingrid belandt in de gevangenis, Astrid in een pleeggezin (en nog één en nog één....).

En vooral het leven van Astrid is nogal over de top. Ik mag toch hopen dat pleeggezinnen beter gekozen worden dan in dit boek. Bijna naargeschoten, als schoffie behandeld, een psychisch labiele vrouw... En ondertussen is er het contact tussen Astrid en haar moeder. Een moeder die haar probeert in te palmen, een dochter die haar al langer kent dan vandaag. En de argwaan blijkt aan het einde van het boek.

Het verhaal is wel meeslepend en ik heb medelijkden met Astrid, maar het gaat te ver. Of is de werkelijkheid (dit boek is overigens fictie) erger dan ik denk/wil geloven?

Geen opmerkingen: