
En ik ben blij dat ik het gelezen heb. Niet altijd doet de schrijfstijl ertoe, soms is het verhaal genoeg. Indrukwekkend, ongelovelijk, hoewel het me bekend was, aandoenlijk. Waris schrijft in dit boek haar autobiografie, van haar leven in Somallë, haar vlucht en haar leven in het Westen. Belangrijk daarbij is de rol die de vrouwenbesnijdenis in haar cultuur speelt, als jong meisje wil je niets liever, want dan wordt je een echte vrouw. Pas buiten het land wordt duidelijk dat het niet normaal is, en zelfs levensgevaarlijk. Ik heb bewondering voor haar openheid hierover, wat ze heeft meegemaakt en hoe ze er mee omging en er langzamerhand achterkwam dat het niet normaal is. En hier ook hulp voor heeft gezocht.
Ook de rest van het leven van Waris is indrukwekkend: van normade, hulp in huishouding van familie, het geluk hebben een oom te hebben die ambassadeur is in Londen en na jaren hard werken ontdekt worden als fotomodel. En na dit geluk ook beseffen dat het geluk is, en je vervolgens inzetten voor de rechten van de Afrikaanse vrouw. Zeer de moeite waard om te lezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten