Een beetje onverwacht, maar na een paar hoofdstukken werd ik gegrepen door de ontluikende liefde tussen Achilles en Patroclus. De eerste zoon van een godin, de tweede een verschoppeling. Ik werd helemaal meegenomen in de wereld van de gevechten rond Troje en de invloed van de Goden en hun voorspellingen op het leven van de mensen.
Kort daarna liet ik de bibliotheek een boek voor mij kiezen. Dat was Het huis van de namen van Colm Toíbín. Eerlijk, een boek dat ik zelf nooit uit de kast getrokken zou hebben. Maar een van de redenen om een ander een boek voor je te laten kiezen, is natuurlijk om iets onverwachts tegen te komen. En deze keuze was waarschijnlijk gebaseerd op wat ik recent geleend had.
Dit boek was wel minder meeslepend. De Grieken zijn in oorlog. Koning Agamemnon wordt door zijn vrouw vermoord. Hoewel hij geen lieverdje was en zijn dochter liet offeren (alles voor de goden), is zijn vrouw in-slecht. Ze laat zelfs haar eigen zoon, Orestres, ontvoeren. Het hele verhaal is koud, er wordt veel (zinloos) gemoord in een land dat in oorlog is en de hele familie, ook dochter Elektra, is moordlustig. Alleen Orestres lijkt een goeie (maar wordt tot het slechte gedwongen_.
In beide verhalen komt de offering van Iphiginea aan de goden voor. En dat maakt het interessant deze beide boeken na elkaar gelezen te hebben. Het eerste boek beschrijft de strijd van Agamemnon, het tweede verhaalt over de periode na de oorlog. En wordt beschreven vanuit een volledig ander perspectief. En wat verder opvalt, beide boeken verhalen over een ontluikende liefde tussen twee jongemannen: Achilles en Patrones, Orestres en Leander. En in beide gevallen is er nogal een machtsverschil tussen de beide mannen.
Het blijft een verhalend genre wat me niet het meeste aantrekt, maar ik moet zeggen, ik heb deze boeken met interesse gelezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten