In dit essay komen dat soort vragen natuurlijk wel aan de orde. Zit de auteur niet te veel met haar neus in de boeken? Maar leren we ook niet juist ontzettend veel over het echte leven door te lezen? We leren ons inleven in andere situaties, andere mensen. Verbreden onze wereld, als aanvulling op onze eigen ervaringen.
Er heerst natuurlijk de angst dat er tegenwoordig te weinig gelezen wordt. Ik weet eigenlijk niet of dat a) waar is en b) of gamen en tv kijken niet ook een deel vervangen van wat lezen biedt.
Voor mezelf geld dat ik het altijd merk als ik een tijd weinig gelezen heb en er dan een soort leeswoede ontstaat. Ik heb het dan echt gemist. En ik hoop dat dat voor mij zo blijft. Lekker op de bank duiken met een boek en een verse pot thee, dat is echt genieten.
2 opmerkingen:
Ik word echt onrustig als ik een tijdje niet kan lezen. Het liefst lees ik iedere dag een stuk(je) maar er moeten geen dagen overheen gaan zonder dat ik iets kan lezen. Ik kijk ook weinig tv, zet hem uit en pak een boek
Kwam gister voor lange treinreis op het station en er reed bijna niets. Even overwoog ik om dan toch maar met de auto te gaan. Er waren praktische redenen voor de trein, maar het feit dat ik dan geen boek kon lezen, terwijl ik me daar echt op had verheugd, gaf de doorslag om dat uur vertraging te accepteren.
Een reactie posten