En de twijfel is een beetje gebleven. Het is een prachtig geschreven boek en ik voel me rondzwerven in de verlaten bossen in de Noord-Amerika. Het verhaal van Robert Granier is interessant. Het leven een eeuw geleden is niet makkelijk. Geld verdienen betekent bomen kappen, daar waar er werk is. En je familie maar af en toe zien. En dan breekt er een bosbrand uit en zijn vrouw en kinderen niet meer.
Het verhaal verteld hoe Robert het redt, hoe hij in de zomer als kluizenaar leeft. En ondertussen gaat zijn leven ook 'gewoon' door. En dat is prachtig vertelt.
Waarom dan toch de twijfel? Het koste me moeite om m'n aandacht bij het boek te houden en niet steeds iets anders te gaan doen, terwijl het maar een dun boek is wat je prima en rustig in een weekend (of gewoon een middagje/avondje) zou kunnen lezen. Maar ergens ben ik te onrustig voor zo'n rustig boek...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten