13 november 2013

De mooiste dagen zijn het ergst

De mooiste dagen zijn het ergst van Anke Scheeren las ik opnieuw via de VakantieBieb. Die app bevalt me wel: leuke boeken en door het tijdslimiet lijk ik ook meer te lezen (en er dus weer meer tijd voor te nemen!).

Lena, filosofiestudente, speelt de hoofdrol in dit boek. Ze reist samen met broer Sasja naar Toulouse, naar haar pas overleden moeder. Lena is licht depressief en bekijkt de wereld ook vol mysterie. Belangrijke rol daarbij is weggelegd voor rubbereendjes. Tijdens de treinreis naar het zuiden ziet ze ze uit de lucht vallen. Dit moet iets te maken hebben met oceanografie, waarin bij toeval is geconstateerd dat al het water naar dezelfde plek stroomt; ontdekt aan de hand van een verloren container rubbereendjes die daar gezamenlijk ronddobberden.

Lena moet verder met leven, maar het gaat met moeite. En dan komt ook haar vader, die ze niet echt gekend heeft, nog in beeld, en vooral zijn andere vrouw. Soms lijkt het erop dat Lena er gek van gaat worden.

Een mooi geschreven boek dat zich moeilijk laat samenvatten. Het plot is misschien ook wel niet het belangrijkst; de schrijfstijl doet veel meer.


Dit is het 9e boek dat ik las voor "Ik lees Nederlands!

Geen opmerkingen: