28 februari 2010

Timoleon Vieta come home

Het boek Timoleon Vieta come home van Dan Rhodes kreeg ik via Librarything, een Early Reviewer. Oftewel, van mij werd verwacht dat ik dit boek vrij snel na ontvangst zou recenseren. Bij deze dus. Een boek wat ik anders waarschijnlijk nooit gelezen had. De achterflap, waarop meteen duidelijk wordt dat een hond de hoofdrol speelt, spreekt me niet direct aan.

Al met al viel het mee. Het eerste deel van het boek is wat vreemd. Een Engelsman woont op het stille Italiaanse platteland. Met zijn hond Timoleon Vieta. Dan komt er een Bosniƫr. Ooit ontmoet in Florence en totaal vergeten. Maar hij knapt het huis op, pijpt hem eens in de week en bezorgt verder geen last. Alleen haat hij Timoleon Vieta. Het is de hond eruit of hij...

Het tweede deel vertelt te veel. Timoleon Vieta is eruit gezet en dwaalt door Rome. En het levensverhaal van een ieder die hij ontmoet wordt uitgebreid vertelt. Dat is ook het enige wat de enorme stroom aan mensen in het tweede deel verbindt. Ze hebben de hond gezien. En het zijn niet de eerste de besten. Een ieder is iets vreselijks overkomen. Gebroken verliefden, gepeste allochtonen, moeders van jonge kinderen die overlijden, een kind dat nooit meer kan dan een baby, criminelen, oorlogsslachtoffers. Het is gewoon te veel. Over al deze mensen zijn aparte verhalen te schrijven. En dat gebeurt hier eigenlijk ook, alleen doet het boek alsof het een roman is.

En dan laat ik het dramatische einde maar weg...

Het verhaal heeft wel nieuwsgierig gemaakt, want de schrijfstijl sprak me wel aan. Alleen mag het allemaal wel wat minder. Maar aangezien dit een debuut is en er nog meer boeken van dezelfde auteur zijn verschenen, zijn die wellicht beter (of in ieder geval minder druk bevolkt).

Geen opmerkingen: