Saturday

Op de een of andere manier duurde het ontzettend lang voordat ik in het verhaal kwam dat in Saturday van Ian McEwan. En toch vond ik het een mooi boek. Misschien is het taalgebruik iets te langzaam voor de stemming waarin ik me bevond. Want er gebeuren alleen een paar heftige dingen die een ontzettende spanning veroorzaken, maar verder beschrijft het verhaal trivialiteiten van een helemaal niet gewone zaterdag.

Perowne is arts, klaarwakker in het midden van de nacht en ziet een vliegtuig neerstorten. Geschrokken en kalm gaat hij naar beneden, waar z'n zoon zit. Op het nieuws is nog niets. Het valt allemaal mee, maar het brengt spanning in het boek. Verder een demonstratie tegen de oorlog in het Midden-Oosten en zijn die jongens met wie hij in botsing komt in de auto wel helemaal te vertrouwen? En hoe zit het met de onderlinge familiebande? In het hele boek voel je dat er iets gaat gebeuren terwijl de zaterdag z'n normale gang gaat.

Een heerlijk boek als je in het verhaal zit, McEwan kan gewoon goed schrijven, dat had hij mij al eerder bewezen. Niet teveel achter elkaar, daarvoor zijn z'n verhaallijnen met te traag, maar er staan nog drie ongelezen boeken van hem in m'n kast. Voor als ik weer even wil genieten van een rustig opgeschreven heftig verhaal.