Bezonken rood

Van Jeroen Brouwers wilde ik al een tijdje iets lezen, helemaal nadat Giphart hem zo opgehemeld had in Giph. Niet dat dat nou een meesterwerk was, maar ik was wel benieuwd wat er zo goed was aan Brouwers. En zo kocht ik gisteren in Deventer Bezonken rood, een boek dat al half uit was toen ik weer thuis was.

Een fijne schrijftstijl, leest vlot, alleen af en toe wat van de hak-op-de-tak. En goede keus dus, er zal meer van hem gelezen gaan worden.

Het onderwerp van dit boek vind ik wel wat lastiger: het overlijden van zijn moeder, waar hij niet veel mee lijkt te hebben. Maar dat valt ook te verklaren, nadat ze uit het Jappenkamp komen wordt Jeroen opnieuw onder toezicht geplaatst, alleen nu van het klooster. En ik kan me voorstellen dat je, als je zo jong bent, veel gelijkenissen trekt met het Jappenkamp.
Trouwens nog zo'n onderwerp waar ik niet veel vanaf weet. Interessant om eens over te lezen, Nederlands-Indië is nogal onderbelicht gebleven in mijn verder uitgebreide geschiedenislessen over WO-II op de basisschool.