Plastic

Plastic van Susan Freinkel is een goed geschreven en informatief boek. Het verhaal begint bij het begin: hoe kwamen we aan plastic, wat waren de eerste dingen die we ermee deden? Maar ook de nadelen worden in dit boek uitvoerig beschreven. Soms misschien ietwat langdradig, maar over het algemeen een boek dat ik met plezier las.

Het boek begint met ivoren kammen. Die kunnen worden vervangen door bakelieten. Ineens kan iedereen zich er één veroorloven. Het verhaal vervolgt met plastic stoelen. Hoewel het ontwerp niet eenvoudig was, zie je ze nu overal. Stoelen uit een stuk. Sterk genoeg, gemakkelijk stapelbaar, redelijk comfortabel en goedkoop.
Daarna op naar het speelgoed, met nadruk op de frisbee. Een element dat veel populairder is dan ik dacht en vewachtte.
populairder dan ik dacht en verwacht.

Maar het is niet allemaal leuk. Het boek heeft als ondertitel "A toxic love story". En niet voor niets. Hoewel het mogelijk werd om bloed goed te bewaren en toe te dienen, kwamen daarmee ook schadelijke chemicaliën mee. Hoewel nog niet alle effecten bekend zijn, blijkt het met name schadelijk voor jonge kinderen.

En met de opkomst van de plastic industrie, beginnen we producten steeds vaker slechts eenmalig te gebruikten. Wegwerpaanstekers, waterflessen, plastic zakken. Het verhaal is gericht op Amerika, waar het moeilijker lijkt om mensen voor plastic te laten betalen. In Nederland zijn statiegeldflessen normaal en het betalen voor plastic tassen in supermarkten ook. Maar in Amerika blijkt het bijna onmogelijk om hier wetten voor te maken. Hoewel niet verbazend, wel zonde.

Al met al heb ik dit boek met plezier en interesse gelezen. Ik heb veel geleerd en ben me weer bewust geworden van de gevaren van plastic en het verschil tussen Amerika en Europa. Een boek dat ik aanbeveel. Het verhaal is herkenbaar en zet aan tot nadenken.

De weduwnaar

Alweer ruim vier jaar geleden las ik Komt een vrouw bij de dokter van Kluun. Opeens wilde ik ook het vervolg lezen, De weduwnaar. Waarschijnlijk gevoed doot de verfilming van het eerste deel vorig jaar en het nieuw verschenen boek van Kluun (Haantjes).

Dit boek gaat verder waar Komt een vrouw bij de dokter ophield. Carmen is overleden aan kanker en laat haar man Stijn en hun dochtertje Luna (3,5) achter. Stijn vlucht in drugs en sex, met half Amsterdam. Zijn relatie met Roos, met wie hij Carmen 'bedroog' tijdens haar sterfbed wordt slechter, door zijn gedrag komt de band met zijn collega's volledig onder druk te staan. Er moet iets gebeuren. Op aanraden van een spirituele ziener vertrekt Stijn met Luna naar Australië.

Daar komt hij eindelijk tot rust. Weliswaar langzaam en redelijk vaak geërgerd door het feit dat hij weinig kan ondernemen met Luna in de buurt.

Een goed vervolg op het eerste boek. Ondanks de zware thema's leest het lekker weg. Hoe weinig ik me soms ook in Stijn kan vinden, zijn verhaal is ontroerend.

Prince Caspian (Narnia IV)

Deel 4 in de Narnia reeks: Prince Caspian. Het deel dat me tot nu toe het meeste aansprak. De koningen en koninginnen Peter, Edmund, Lucy en Susan komen weer terug in Narnia. Waar het vele jaren later is. En de glorie van weleer is vergaan.

Er woedt oorlog tussen de oude Narnians en de nieuwe inwoners. Caspian moet weer koning worden en oude tijden laten herleven.

Het verhaal was redelijk spannend, met alleen wat te veel verschillende volken naar mijn smaak. Verder een gesmeerd verhaal. Misschien goed dat ik het niet meteen na de andere delen gelezen heb, maar wat andere boeken tussendoor lag. Dat ga ik nu in ieder geval weer doen, voordat ik aan The Voyage of the Dawn Treader.

All-inclusive

Een zogenaamde literaire thriller op z'n tijd vind ik wel wat, maar Suzanne Vermeer is niet mijn schrijfster. Ik las haar debuut, All-inclusive. En hoewel het een aangrijpend verhaal is, spannend is het zelden.

Chantal en Jeroen verliezen tijdens een all-inclusive vakantie in Turkije hun tweelingzoons, ze verdrinken in het zwembad. Na al het verdriet komt de vraag of dat wel toeval is. Naast deze hoofdlijn is het vooral het verhaal van de stroefe verhouding tussen Chantal en haar grootmoeder, de groeiend zelfvertrouwen van Chantal en hoe als stel verder te gaan na zo'n verlies.

Het verhaal op zich is niet eens zo slecht, maar geen thriller. En het is mijn schrijfstijl niet, er wordt te veel uitgelegd, te veel benoemd, te veel gezeurd. Dus geen auteur om snel naar terug te grijpen, dit genre heeft boeken te bieden de me waarschijnlijk meer zullen aanspreken.

Suddenly in the depths of the forest

Hoewel ik het idee had dat ik het werk van Amos Oz al kende, heb ik nooit wat van hem gelezen en zelfs niks van hem in de kast staan. Via Netgalley las ik Suddenly in the depths of the forest, een jeugd-/(kinder-) boek.

Alle dieren zijn uit het dorp verdwenen. De ouderen praten er niet over, kinderen mogen er niet naar vragen. Maar af en toe maken de ouders een dierengeluid en daarna doen ze weer alsof er niks aan de hand is. En de kinderen maar bang maken met een duivel Nehi. Maar natuurlijk zijn er altijd wel kinderen die op zoek willen naar het geheim en het bos in trekken.

Een goed verhaal: spannend, veel fantasie, een moraal.

De kolonel krijgt nooit post

Meer een novelle dan een roman, maar wel weer een briljant werk van Gabriel García Márquez: De kolonel krijgt nooit post. Vanaf het eerste moment drukt de tragische sfeer zwaar. De kolonel en zijn vrouw zijn arm en hebben alleen een haan. Al snel blijkt dat hun zoon niet meer leeft.

Stukje bij beetje wordt duidelijk hoe de situatie zo treurig geworden is. En heeft de koppigheid van de kolonel geholpen hierin? Of heeft hij gewoon met regelmaat domme pecht gehad?

Dit boek laat meteen weer de kracht van Marquez zien. Het verhaal is beeldend; het verhaal leest makkelijk weg, maar er is evengoed diepgang en het weet diep te raken. Honderd jaar eenzaamheid blijf ik zijn beste werk vinden dat ik toch nu toe gelezen heb, maar dit komt dicht in de buurt.

The boy and his horse (Narnia III)

Deel drie, volgens C.S. Lewis, van de Narnia serie is uit, The boy and his horse. Dit boek is toch wel anders dan de voorgaande twee. Geen mensen die opeens in een andere wereld komen, maar een jongetje dat bij zijn vader vandaag vlucht, geholpen door een pratend paard, een paard uit Narnia.

Een reis naar Narnia, maar daarvoor moeten wel de stad Tashbaan en de woestijn doorkruist worden en is in Archenland misschien wel hulp nodig.
Als snel onmoet Sasha, de jongen, Aravis. Het meisje is ook met een pratend paard op weg naar Narnia.

Het verhaal staat vol avonturen en kent zijn spannende momenten, maar er is altijd het gevoel dat het allemaal wel goed zou komen. En waar zijn de bezorgde ouders gebleven in dit deel? Tot noch toe het deel dat me het minste aansprak in deze serie. Op naar Prince Caspian.