Meer een novelle dan een roman, maar wel weer een briljant werk van Gabriel García Márquez: De kolonel krijgt nooit post. Vanaf het eerste moment drukt de tragische sfeer zwaar. De kolonel en zijn vrouw zijn arm en hebben alleen een haan. Al snel blijkt dat hun zoon niet meer leeft.Stukje bij beetje wordt duidelijk hoe de situatie zo treurig geworden is. En heeft de koppigheid van de kolonel geholpen hierin? Of heeft hij gewoon met regelmaat domme pecht gehad?
Dit boek laat meteen weer de kracht van Marquez zien. Het verhaal is beeldend; het verhaal leest makkelijk weg, maar er is evengoed diepgang en het weet diep te raken. Honderd jaar eenzaamheid blijf ik zijn beste werk vinden dat ik toch nu toe gelezen heb, maar dit komt dicht in de buurt.
1 opmerking:
Deze gaat ook op de wishlist. Honderd jaar vind ik ook schitterend, heb het ooit geleend maar onlangs toch zelf gekocht en dan moet ik hem van mezelf 'herlezen' (compulsief leesgedrag ;-))
Een reactie posten