Een zwerver verliefd / Een zwerver verdwaald

 Alweer jaren geleden vond ik dit duo boeken op een boekenmarkt: Een zwerver verliefd en Een zwerver verdwaald van Arthur van Schendel. Ik ben niet echt een klassieke literatuur lezer, maar ik weet wel dat mijn moeder deze boeken wel eens genoemd had: gelezen op school. Dat maakte dat ik deze titels kende en het maakte me toch nieuwsgierig. En hoewel niet direct fan de klassieken, ik wil de bekenden toch ooit gelezen hebben. Na jaren in mijn kast staan wachten, werd het deze zomer tijd.

De boeken stammen uit begin vorige eeuw en ik had dan ook verwacht dat het zich rond die tijd zou afspelen. Oeps, we bevinden ons in de Middeleeuwen en Italië, dat was even schakelen.

Tamalone is rusteloos en een dromer. Al jong verlaat hij het ouderlijk huis en gaat zwerven. Als fan van muziek, verblijft hij nog een tijdje in het klooster. Maar hij vlucht weer verder, in zijn pij. En nergens blijft hij lang. Totdat hij verliefd wordt op Mevena. Maar zij is al verliefd op een soldaat in het leger. In een tijd van vele politieke intrigers helpt hij haar hem achterna te reizen. Hoewel ze een tijd samen zijn in Pisa, kiest ze voor de ander. Tamalone blijft zwerven, maar zal Mevana nooit vergeten. Hij zorgt voor haar kind als zij overlijdt.

In Een zwerver verdwaald zijn we vele jaren verder en Tamalone heeft zijn pij afgedaan. Hij lijkt gesetteld in Venetië, maar denkt ook na over of hij wel voor het geluk geboren is. Opnieuw wordt hij verliefd, ditmaal op Maluse. Maar ook die onrust heeft nog steeds bezit van hem. Zal die bruiloft er wel ècht komen, durft hij die stap te nemen?

Bij het lezen van deze boeken valt me meteen op hoeveel moeite het me kost om het verhaal te komen. Mooie gedragen zinnen, maar ik ben zo ontzettend gewend geraakt aan de huidige snelle taal, dat het me moeite kost om niet steeds afgeleid te zijn. En hoewel twijfel over de liefde, het leven en onrust zo normaal zijn, irriteert het getalm van Tamalone ergens ook. Kies nu, ga voor haar, durf het!

Een zwerver verdwaald vond ik makkelijker lezen dan Een zwerver verliefd. Het is wat realistischer, minder zweverig. Ik ben blij deze boeken gelezen te hebben, maar waarschijnlijk zal ik van Van Schendel niet zo snel weer iets lezen. Helaas zal ik hem niet voegen bij het rijtjes Nederlande klassiekers die ik graag lees: Couperus, Vestdijk en Elsschot.