28 februari 2016

Julia

Een boek te lezen van Otto de Kat was al langer de bedoeling, maar om de een of andere reden was ik een beetje geïntimideerd. Geen idee, of het moet al het idee zijn teleurgesteld te worden terwijl alle bloggers altijd zo enthousiast over hem zijn. Het werd nu toch eens tijd om aan Julia te beginnen.

En ik werd gelukkig helemaal niet teleurgesteld. Wat een meeslepend boek. Chris Dudok, zoon van een machinefabrikant gaat een jaar stage lopen bij een concurrent in Duitsland (ok, dat feit heeft me de hele tijd verwonderd, hoe kan een concurrent iemand nou een jaar toelaten, iemand die later waarschijnlijk i de zaak van zijn vader aan de slag gaat). Hoewel hij niet meteen trek heeft in dit werk, wil hij weg uit Nederland. Het is hem te benauwd: de vanzelfsprekendheid waarmee van hem verwacht wordt dat hij het bedrijf van z'n vader over zal nemen, de toekomstige vrouw die al voor hem geregeld is.

In het Duitsland vlak voor de oorlog komt hij in contact met de mysterieuze Julia. Hard werkende ingenieur, maar er is iets met haar. Ze voelen wat voor elkaar, maar hij kan haar toch niet krijgen. De oorlog drijft ze uiteen.

Aan dit alles denkt Chris terug vanaf hoofdstuk 1, het hoofdstuk waarin hij door zijn chauffeur dood in zijn woning wordt aangetroffen.

Geen opmerkingen: