17 februari 2016

Een liefde in Parijs

Dat ik ooit nog een boek zou lezen van Remco Campert had ik niet verwacht. Het leven is vurrukkulluk las/luisterde ik vorig jaar en ik was er niet bepaald weg van. En zijn stukjes in de Volkskrant sla ik in de regel ook over. Maar Een liefde in Parijs werd me met klem aangeraden, zelfs na tegenstribbelen, dus tsja...

Ik heb er geen spijt van dat ik me heb laten ompraten. Dit boek las lekker weg en na de hernieuwde ontmoeting tussen de hoofdpersoon Richard en Sacha op straat in Parijs in hoofdstuk 1, ben ik ook wel erg nieuwsgierig waar hij haar nu van kent. En het duurt tot het einde voor we er achter zijn, de lezer net iets eerder dan de hoofdpersoon.

De zoektocht voert door het verleden van Richard, zijn leven in Parijs, samen met Tovèr, als twee  beginnende kunstenaars. De reden dat hij in Parijs is: het uitkomen van zijn gedichtenbundel in het Frans, gepresenteerd in de galerie waar Tovèr z'n werk hangt.

Fan van Campert ben ik nog steeds niet, maar dit boek vond ik zeker lezenswaardig.


Geen opmerkingen: