
Ernest heeft twee oudere broers, waarvan de oudste, Ashirwad, geestelijk gehandicapt is. Moeder blijft hopen en geloven dat dat uiteindelijk wel overgaat. Tot die tijd wordt het uitgebuit en wordt een begeleiderspas als kortingspas voor alles gebruikt.
Het verhaal is hilarisch en roept plaatsvervangende schaamte op. Toch is het verhaal niet alleen lichtzining, er zit wel degelijk ook diepgang in en wordt er een beeld geschetst van de Indiaase samenleving. Het lezen zeker waard, ik vond het beter dan Stand-in en Man zoekt vrouw om hem gelukkig te maken. Misschien alleen al omdat hier geen addertje onder het gras zit (of dat moet nog komen). Maar zelfs als het totaal niet autobiografisch is, is het boek grappig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten