30 augustus 2009

Echte mannen eten geen kaas

Dit is zo'n boek waarvan ik twijfelde of ik het wel wilde lezen. Kan ik iets met een verhaal over loverboys? Na Echte mannen eten geen kaas van Maria Mosterd gelezen te hebben is het antwoord ja. Een heel open en eerlijk verhaal van Maria over wat haar overkomen is toen zij vier jaar lang in handen was van een loverboy.

Na de eerste bladzijden had ik een beetje het idee dat ze het er misschien ook wel naar maakte. Een gedachte die ik niet wil hebben, maar wat zich toch opdringt. Aan de andere kant, je bent 12, gaat naar een andere school, bent het thuis zat en krijgt aandacht van een jongen. En Manou gedraagt zich eerst vriendelijk...

En ook al had Maria misschien niet moeten reageren op Manou, zijn gedrag is vreselijk. Meisjes verliefd laten worden en cadeautjes geven, meeslepen naar andere jongens en dan pas duidelijk maken dat ze sex met die jongens moet hebben. Dan is het te laat, en kun je niet meer weg.

Het boek heeft grote indruk gemaakt door de eerlijkheid van Maria en door het vreselijke gedrag van Manou en zijn 'vrienden'. Ik merkte dat ik vanmiddag anders keek naar de groepjes jongeren op het station...

Of het vervolg Bindi, over haar herstel in India nog ga lezen, weet ik niet. Wel ben ik nieuwsgierig naar Ik stond laatst voor een poppenkraam van Maria's moeder. Hoe ga je hier als ouder mee om?

Geen opmerkingen: