Het was even wennen, het begin van Berlijn Alexanderplatz van Alfred Döblin. Een ex-gevangene, Franz Biberkopf, loopt lallend door Berlijn en weet niet wat hij met zijn leven aan moet. Het enige wat hij weet is dat hij fatsoenlijk wil blijven. Maar hij kan nergens heen, zijn vrouw leeft niet meer (hij zat omdat hij haar heeft vermoord) en vrienden zijn er weinig.Dus eindigt het al snel weer in een café. Vriendin erbij, beetje kranten verkopen en contact met criminelen. En verder is Franz ook nog eens verschrikkelijk naief en wordt er natuurlijk ingeluisd. Plotseling staat hij weer ergens op wacht...
Het verhaal is 'grappig' vertelt. Tussen de hoofdlijn door worden affiches uit de straten opgenomen, beschrijvingen van dingen die binnen gebouwen gebeuren, krantenartikelen. Boeiend, want het leven eind jaren 20 in Berlijn wordt daardoor levendig.
1 opmerking:
Klinkt goed. Misschien maar eens op mijn verlanglijstje plaatsen.
Een reactie posten