Weerborstels

Van A.F.Th. van der Heijden heb ik nooit meer gelezen dan de eerste paar hoofdstukken van Het leven uit een dag. Op dat moment (toen ik een jaar of 15 was) vond ik dat helemaal niks, na het lezen van Weerborstels denk ik dat het toch nog eens moet lezen. Nu kan ik me wel vinden in de stijl van Van der Heijden.

Weerborstels is het boekenweekgeschenk van 1992 en een intermezzo in de serie de Tandeloze Tijd. Maar ook los daarvan kan het gelezen worden. Inderdaad, want het is een op zichzelf staand verhaal. Robby, de zoon van fanatiek amateur-wielrenner Robert en neefje van de hoofdpersoon speelt de hoofdrol. Van vader moet hij ook gaan fietsen en dan vooral beter dan hij, steeds maar weer. Robby wil meer, en stort zich ook op de motorsport, inclusief springen. En in de auto moet het ook altijd snel gaan. En dat gaat natuurlijk niet altijd goed.

Een verhaal met een moraal, wat kan er met je gebeuren als je onbezonnen omgaat met snelheid? En goed geschreven, ik moet me vaker aan Van der Heijden wagen. Niet meteen een serie, daar ben ik niet zo goed in, maar een van z'n losstaande romans.