Wel ironisch, het boek Slaap! van Annelies Verbeke over twee slapeloze mensen lezen in een week waarin ik mezelf al 2 keer versliep... Een heel ander boek dan ik verwacht had trouwens. Ik had toch wel een vrij nuchter verhaal gewacht over een vrouw die al tijden 's nachts de slaap niet kan vatten. Maar het boek is eerder surrealistisch dan nuchter. Maya, de slapeloze, gaat er 's nachts op uit en haalt andere mensen uit hun slaap door aan te bellen. Op een gegeven avond komt ze een mede slachtoffer tegen, Benoit. Hij kamt al langer met dit probleem en heeft waanideeën. Maya lijkt niet veel beter af, ook gedraagt zich steeds vreemder.
Wat ik me tijdens dit verhaal begon af te vragen is of dit werkelijk mogelijk is. Kun je maanden, zoniet jaren achtereen nauwelijks slapen? Dat je dan langzamerhand stapelgek wordt kan ik me voorstellen, maar is het fysiek überhaupt mogelijk? Gelukkig heb ik er geen last van slapeloosheid, nu alleen hopen dat ik morgen niet weer door m'n wekker heen slaap...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten