Toen ik begon in De engelenmaker van Stefan Brijs was ik wel even teleurgesteld, het verhaal kwam wel erg langzaam op gang en naar mijn idee werden veel dingen opgeschreven die je ook gewoon tussen de regels door kon lezen. Maar na een pagina of 50 heb ik me daar niet meer aan gestoord, zo werd ik meegenomen door het verhaal. En misschien is het ook wel zo dat ik het eerste gedeelte zo langzaam vond omdat daarin werd beschreven wat ik uit verschillende recenties al wist. De hoofdpersoon in het boek is dokter Victor Hoppe, die terugkeert naar Wolfheim, in België op een steenworp afstand van Vaals. Hij komt met zijn 3 kinderen, waar al snel blijkt iets vreemds mee te zijn, Het dorp is dan eerst niet blij met zijn terugkomst, zijn jongste geschiedenis kennende. Toch wint hij het vertrouwen van de dorpelingen en krijgt een bloeiende praktijk en oppas voor de kinderen. Hoewel de dokter zich soms wat vreemd gedraagt, lijkt er niks aan de hand, totdat in het 2e deel van het boek zijn verleden wordt beschreven. Muntjes gaan vallen. Het 3e deel maakt het boek spannend en toch nog onverwacht af.
1 opmerking:
Een geweldig verhaal.
Een reactie posten